Burger's Disease
W drugiej połowie XIX wieku lekarz z Niemiec Vinivarter zauważył, że często amputowane kończyny zwojowe z powodów medycznych wykazywały oznaki zakrzepicy. Ta postać choroby tętnic została nazwana na cześć pioniera - choroby Vinivarter Burger.
Choroba Buergera (zatkanie zapalenia zakrzepu) to zapalenie małych i średnich naczyń, co powoduje zaburzenia krążenia. Zwykle choroba Burgera wpływa na żyły i tętnice górnych i dolnych kończyn, co tłumaczy się ich oddaleniem od centralnego przepływu krwi w ciele i odpowiednio słabym ruchem krwi w nich.
Przyczyny choroby Buergera
Pomimo faktu, że choroba była badana przez długi czas, mechanizmy jej rozwoju nie są wystarczająco jasne. Wiadomo jednak, że czynniki predysponujące do wystąpienia tej choroby to:
- wysoki poziom adrenaliny we krwi w wyniku zwiększonej czynności nadnerczy;
- predyspozycje genetyczne;
- zaburzenia autoimmunologiczne;
- infekcje wirusowe i bakteryjne;
- stany neurogenne prowadzące do zmian organicznych w naczyniach (niedrożność, skrzeplina, dystrofia spastyczna);
- urazy, odmrożenie , zatrucie arszenikiem.
Palenie jest uważane za jedną z głównych przyczyn rozwoju choroby Buergera. Badania wykazały, że nikotyna sprzyja powstawaniu skrzeplin.
Objawy choroby Buergera
Objawy i metody leczenia choroby Buergera są w dużej mierze związane z etapem choroby:
1. Pierwszy etap charakteryzuje się subtelnymi manifestacjami:
- nogi i ręce stają się zmęczone;
- W opuszkach palców występują nieprzyjemne odczucia (mrowienie, pieczenie);
- podczas długiego spaceru widać lekkie utykanie.
2. W drugim etapie częściej występują kulawizny. Ponadto odnotowano następujące objawy:
- Impuls nie jest odczuwalny w stopach;
- skóra staje się sucha;
- podeszwy stają się grubsze, gwoździe zagęszczają się i kruszą;
- kończyny tracą wagę z powodu zaniku tłuszczu podskórnego.
3. W trzecim etapie choroby występują:
- obrzęk kończyn;
- zanik warstwy tłuszczowej i mięśni nóg lub dłoni;
- wysoka podatność na tkankę.
4. W czwartym etapie, tkanki umierają, podczas gdy pacjent rozwija rozległe wrzody, rozwija gangrenę kończyn.
Leczenie choroby Buergera
W początkowych stadiach choroby terapia farmakologiczna jest skuteczna, w tym:
- środki przeciwzakrzepowe;
- leki przeciwhistaminowe;
- leki rozszerzające naczynia krwionośne;
- leki blokujące ganglion.
Dobrą pomocą w leczeniu jest fizjoterapia, na przykład terapia diadynamiczna. W ostatnim etapie zaleca się amputację chorej kończyny.
Uwaga, proszę! Ważny krok w kierunku naprawy - rzucić palenie !! Jeśli pozbędziesz się złego nawyku na początku choroby, szanse na to, że nie staniesz się inwalidą, wydają się dużo większe.