Wygląd szczotek na szyjce macicy nie może być jednoznacznie przypisany ani normalnemu zjawisku, ani patologii wymagającej leczenia. Opinie lekarzy w tej kwestii również różnią się, jeśli więc podczas rutynowego badania zostaliście poinformowani o obecności licznych torbieli szyjki macicy, najpierw trzeba zrozumieć, co to jest i jakiego rodzaju zagrożenie stanowi.
Tak więc, aby zacząć, pamiętaj o przebiegu anatomii. Szyjka macicy składa się z dwóch rodzajów nabłonka:
Miejsce, w którym się spotykają, nazywa się strefą przejściową. To tutaj z reguły powstają nowotwory. Pod wpływem różnych czynników (omówimy je później), zdarza się, że nabłonek płaski nabłonka nakłada się na cylindryczny nabłonek, w wyniku czego dochodzi do zablokowania przewodów wydalniczych gruczołów. Tajemnica śluzu gromadzi się, a małe szyjki uzyskuje się na szyjce macicy.
Teraz porozmawiajmy o przyczynach i konsekwencjach pojawienia się torbieli szyjki macicy. Zasadniczo lekarze identyfikują kilka przyczyn tych zaburzeń:
W większości przypadków torbiel szyjki macicy nie daje kobietom żadnych nieprzyjemnych wrażeń, dlatego jest wykryta podczas oglądania kolposkopowego. Zewnętrznie torbiele wyglądają jak okrągłe formacje o żółto-białym kolorze.
Pojawienie się małych torbieli szyjki macicy może być pojedyncze lub wielokrotne. W przypadku wielu z nich choroba nazywa się policystyczną szyjką macicy.
Wielu ginekologów przypisuje wygląd szczotek normalnemu zjawisku. Jednak ostatnio większość nadal podejmuje niezbędne leczenie. Takie stanowisko opiera się na fakcie, że w miejscu edukacji gromadzi się ropa. W konsekwencji musi zostać usunięty przez interwencję chirurgiczną. Kolejność leczenia szczotek na szyjce macicy jest następująca:
Chociaż rozpoznanie szczotki na szyjce macicy może zaskoczyć kobietę, ponieważ ta dolegliwość jest bezobjawowa, nie należy wpadać w panikę. To nie jest najstraszniejsza choroba narządów płciowych, zwłaszcza, że wielu ekspertów wciąż odnosi się do normalnych zjawisk naturalnych. Pomimo podzielonej opinii decyzja dotycząca leczenia powinna być podejmowana przez samego pacjenta, uwzględniając wszystkie za i przeciw.