Brytyjczycy są jednym z najpopularniejszych gatunków domowych kotów. Jest to świetny przykład kota-towarzysza, który jednak nie cierpi za bardzo, gdy przez jakiś czas nie ma domu. Bardzo ważne jest, aby znać opis rasy kota brytyjskiego krótkowłosego, aby nie mylić go z innymi rasami.
Koty kotów brytyjskich krótkowłosych łatwo rozpoznać po wyglądzie. Głowa tych kotów jest okrągła i masywna z wyraźnymi policzkami. Uszy są małe i ustawione nisko, stoją. Nos jest krótki i prosty, a przejście między czoło i nos musi być widoczne. Oczy brytyjskich kotów są okrągłe, szeroko otwarte. Ich kolor może różnić się od żółtego do niebieskiego. Sierść tej rasy jest gruba i krótka. Ogon jest raczej gruby, średniej długości, ciało jest duże, a łapy są mocne i niezbyt długie.
Istnieje specjalna klasyfikacja znaków zewnętrznych kotów brytyjskich. Istnieje sześć głównych typów kolor kota brytyjskiego krótkowłosy : ciągły, szylkretowy, dymny, pręgowany, bicolor i kolor-point. Solidne - gdy kot jest całkowicie pomalowany na jeden określony kolor. Żółw jest plamą dwóch kolorów, które pokrywają całą powierzchnię ciała kota. Smoky - gdy tylko górna część sierści jest zabarwiona, jeśli lekko rozsmarujesz włosy, widać, że kolor w podszerstku się kończy. Kolor pręgowany obejmuje wszystkie rodzaje pasiastych kolorów kotów. Bicolory to koty o kolorze dwukolorowym, gdy drugim kolorem jest biały. Kolor-punkt - kolor według typu Syjamski gdy kot ma dość ciemnych uszu, łap, ogona, a także maskę na twarzy.
Ta rasa kotów bardzo lubi mieszkańców miast ze względu na czystość i dokładność. Kot nigdy nie rozmyśli celowo i nie zostanie zhoolifikowany. W tym samym czasie takie koty są dość aktywne. Chętnie biegają dookoła mieszkania, pędzić na kartkę papieru lub zabawkę.
Koty brytyjskie krótkowłose są zupełnie niezależne. Rasa ta zasługiwała na miano "kota biznesmena", ponieważ może bezpiecznie pozostać sama w mieszkaniu, podczas gdy mistrzowie są w pracy. Brytyjskie koty nie lubią pieszczot, ale cierpią, gdy są oszczędzone. Niemniej jednak kochają swoich właścicieli, zawsze spotykają się z nimi przy drzwiach i bawią się z nimi z radością. Dla nieznanych ludzi Brytyjczyk potraktuje z niedowierzaniem i spróbuje trzymać się z daleka. Ale nigdy nie zaatakuje i nie ugryzie, ale uwolni pazury w ostateczności.