Trawa Bogorodskaya - właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Tymianek (znany także jako tymianek), któremu nadano nazwę "Trawa Bogorodskaja" w ludziach, nie został nieodwracalnie nazwany, ponieważ fakt, że trawa Bogorodskaya ma najszersze właściwości lecznicze, znana była w czasach Awicenny.

Skład tymianek

Roślina ta zawiera cały szereg użytecznych substancji, w tym żywice, gorycz, garbniki, kwasy organiczne, które biorą czynny udział w procesach metabolicznych organizmu i normalizują pracę jelit, a także gumę zawartą w roślinie.

Trawa Bogorodskaya powiększa swoje właściwości użytkowe ze względu na obecność w niej flawonoidów, które mają korzystny wpływ na stan układu sercowo-naczyniowego, a także karoten, który pomaga w działaniu witamina A w ciele.

Ponadto stwierdzono, że w tymianku związki tymolowe i cymenowe mają wysoki poziom właściwości przeciwbakteryjnych, które pomagają w zapaleniu jamy ustnej i nosogardzieli.

Witaminy w tymianku

Bogorodskaya trawa ma w swoim składzie witaminy, których zalety są dobrze znane. Wśród nich:

Witaminy z grupy B, korzystne dla funkcjonowania wszystkich układów organizmu.
Witamina C (kwas askorbinowy), która ma właściwości przeciwutleniające. Pomaga strzelać stres , poprawia nastrój, daje siłę i energię.
Aby zrozumieć, co jest nadal przydatne dla trawy Bogorod, warto wiedzieć, że roślina ta zawiera również gumę (naturalną żywicę), która dostając się do jelita, uzyskuje konsystencję żelu. Kumed oczyszcza jelita z toksyn i toksyn, poprawia przewód pokarmowy.

Grasica w bulionie usuwa bóle reumatyczne i stawowe, pomaga w rozwoju dny moczanowej.

Znane właściwości użytkowe trawy w kosmetologii, w szczególności w odbudowie struktury włosa.

Napary tymianku pomagają zwalczać przeziębienia, obniżać ciśnienie krwi. Zioło ma właściwości moczopędne i przeciwrobacze. Podobnie jak każdy produkt leczniczy, trawa Bogorodskaya ma nie tylko właściwości lecznicze, ale także przeciwwskazania.

Przeciwwskazania do stosowania

Preparaty roślinne nie są zalecane w następujących przypadkach:

z indywidualną nietolerancją;
podczas ciąży i laktacji;
z chorobami przewodu żołądkowo-jelitowego, w szczególności z wrzodami żołądka i dwunastnicy, zwłaszcza w okresie zaostrzenia.