Torbielowaty refluks u dzieci
Zwykle układ moczowy osoby dorosłej i dziecka jest ułożony w taki sposób, że mocz z miedniczki nerkowej przechodzi przez moczowód do pęcherza, ale nie może powrócić z powodu obecności mechanizmu zamykającego - zwieracza. Tymczasem u małych dzieci często obserwuje się odwrotną sytuację, w której dochodzi do powrotu moczu do moczowodu z pęcherza.
Takie naruszenie nazywa się odpływem pęcherzowo-moczowodowym i może prowadzić do rozwoju takich poważnych powikłań, jak ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, wodonercze, kamica moczowa, jak również przewlekła niewydolność nerek i inne.
Przyczyny i objawy refluksu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci
Refluks pęcherzowo-moczowy u dzieci jest najczęściej wrodzony. Występuje nawet w macicy z powodu wynikającej wady ujścia moczowodu lub ścianek pęcherza moczowego. Ponadto w niektórych przypadkach może dojść do nabycia tej choroby.
Tak więc choroba ta może wystąpić w wyniku przeniesionego zapalenia pęcherza moczowego, powstania mechanicznej przeszkody na drodze przepływu moczu, zakłócenia normalnej aktywności pęcherza moczowego i różnych operacji urologicznych.
Objawy choroby u małych dzieci pojawiają się dość wyraźnie. Najczęściej refluks pęcherzykowo-moczowy u niemowląt charakteryzuje się następującymi cechami:
- silny ból brzucha, który pojawia się natychmiast po oddaniu moczu;
- noc moczenie;
- gorączka.
Rozpoznanie tej choroby u dzieci może być dość trudne, ponieważ niezdolność do trzymania moczu przez całą noc jest normalnym wariantem, a ból po oddaniu moczu może wystąpić z różnych powodów. Niemniej jednak, gdy pojawią się pierwsze dolegliwości dziecka dotyczące objawów charakterystycznych dla tej choroby, dziecko powinno zostać natychmiastowo przedstawione lekarzowi.
Leczenie refluksu pęcherzowo-moczowodowego
Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano "odpływ pęcherzowo-moczowy", najpierw musisz dostosować dietę. Codzienne menu dziecka z taką chorobą powinno składać się głównie ze zbóż, a także ze świeżych owoców i warzyw. Z drugiej strony, ilość białka i tłustych pokarmów powinna zostać zminimalizowana. Ponadto konieczne jest ograniczenie użycia soli.
Leczenie uzależnień można prowadzić wyłącznie pod nadzorem lekarza. 
Z reguły przepisuje się na tę chorobę leki hipotensyjne, a także antybiotyki. Ponadto lekarz może zalecić dziecku oddawanie moczu co 2 godziny lub inny określony czas, niezależnie od tego, czy dziecko chce skorzystać z toalety, czy nie.
W ciężkich przypadkach mocz może być okresowo uwalniany z pęcherza poprzez wprowadzenie cewnika. Ponadto czasami należy odwoływać się do fizjoterapii. W końcu, przy nieskuteczności metod zachowawczych, wyznacza się operację chirurgiczną, której istotą jest sztuczne tworzenie nowego ujścia moczowodu w pęcherzu.