Streptococcus beta-hemolityczne
Większość chorób zapalnych związanych z rozwojem procesów gnilnych w ludzkich tkankach i narządach, prowokuje paciorkowce beta-hemolizujące, zwane również pyogennymi lub ropotwórczymi. Szczególne niebezpieczeństwo stanowią bakterie z grupy serologicznej A, ponieważ szybko rozprzestrzeniają i utrzymują oporność na różne rodzaje leków przeciwbakteryjnych, nawet zdolnych do mutacji pod ich wpływem.
Przyczyną patologii jest beta-hemolizująca grupa paciorkowców A?
Zazwyczaj drobnoustrój wywołuje paciorkowcowe zapalenie migdałków gardłowych lub dusznicę bolesną. Charakterystyczne objawy są charakterystyczne dla tej choroby:
- ciepło, do 39,2 stopnia;
- bardzo silny ból w gardle, aż do naruszenia procesu połykania;
- zatrucie organizmu;
- zaczerwienienie tylnych ścian gardła, łuku podniebiennego i języka;
- obrzęk i przekrwienie migdałków, obecność gęstych ropnych osadów na nich;
- wzrost regionalnych (w pobliżu) węzłów chłonnych;
- chrypka głosu.
Po zdiagnozowaniu paciorkowce beta-hemolityczne znajdują się w gardle i gardle.
Zapalenie migdałków gardłowych często towarzyszą powikłania, które są również powodowane przez opisane bakterie pyogenne:
- zapalenie zatok;
- ropień podskórny ;
- zapalenie ucha środkowego;
- zapalenie wyrostka sutkowego;
- zapalenie płuc;
- zapalenie opon mózgowych;
- szyjne zapalenie węzłów chłonnych;
- zapalenie wsierdzia;
- bakteriemia.
Jeśli mikroorganizm wejdzie do układu limfatycznego, może wywołać bardziej poważne patologie ropne:
- wstrząs toksyczny;
- zapalenie różowaty;
- Zapalenie kłębuszkowe zapalenia nerek po streptokokach;
- ostra gorączka reumatyczna;
- choroba reumatyczna serca.
Leczenie paciorkowców beta-hemolitycznych grupy A.
Podstawową terapią chorób, których czynnikiem jest wspomniany drobnoustrój, jest przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych.
- fenoksymetylopentylina;
- cefalosporyny ;
- aminopenicyliny.
Jeśli pacjent cierpi na reakcje alergiczne na tego typu leki lub jest zakażony stabilną postacią paciorkowca, konieczne jest zastąpienie leków innymi lekami przeciwbakteryjnymi, makrolidami lub linkozamidami.
Alternatywą dla takiego "agresywnego" leczenia są liofilizaty. Są znacznie bezpieczniejsze dla mikroflory jelitowej, nie uszkadzają układu odpornościowego i praktycznie nie powodują negatywnych skutków ubocznych.
W światowej praktyce medycznej stosuje się takie liofilizaty:
- Actylaza;
- Streptokinaza;
- Alteplaza;
- IRS-19.