Atonia pęcherza (w ludziach - nietrzymanie moczu ) charakteryzuje się osłabieniem tonusa ścian pęcherza moczowego. Jest to dość powszechne zaburzenie, ale najczęściej ta patologia jest tymczasowa i zaczyna nękać kobietę w wyniku działania czynników prowokujących, takich jak:
Ponadto atonia pęcherza często rozwija się u starszych kobiet i kobiet w okresie menopauzy.
Klasycznym objawem atonii pęcherza moczowego jest nietrzymanie moczu. Nietrzymanie moczu występuje głównie przy napięciu mięśni brzucha (z kaszlem, kichaniem, pogotowia, wysiłkiem fizycznym). W zależności od stopnia upośledzenia tonu mocz może nieznacznie "wyciekać" lub być uwalniany w znaczących ilościach.
Chęć oddania moczu z atonią pęcherza może być całkowicie nieobecna lub odczuwana jedynie przez ciężar w podbrzuszu. Pojawia się także nagły przypływ, tak nagły, że kobieta po prostu nie ma czasu, aby dotrzeć do toalety.
Charakterystyczny objaw atonii pęcherza u kobiet jest również bezpośrednim zaburzeniem czynności oddawania moczu:
Schemat leczenia atonii pęcherza określa się w zależności od nasilenia patologii, nietrzymania moczu, wieku kobiety, współistniejących chorób itp.
Istnieją następujące metody leczenia atonii pęcherza:
Połogowe nietrzymanie moczu występuje u wielu młodych matek, ale tylko niewielka ich część informuje lekarza o problemie. Nie trzeba się martwić jeszcze raz: atonia pęcherza, który powstał po porodzie, jest często tymczasowy iw większości przypadków przechodzi niezależnie w kilka tygodni (maksymalnie kilka miesięcy) po urodzeniu dziecka.
Leczenie poporodowego pęcherza z reguły nie jest wymagane, jedyną rzeczą, która pomoże młodej matce odzyskać jej pęcherz moczowy, jest specjalna gimnastyka, której istotą jest napięcie i rozluźnienie mięśni dna miednicy.
Ale jeśli w ciągu kilku miesięcy po urodzeniu poród atoniczny uporczywie ciemnieje życie kobiety - warto zwrócić się do ginekologa, aby znaleźć przyczynę nietrzymania moczu i doboru odpowiedniego leczenia. Być może wyeliminowanie atonii będzie wymagało elektrostymulacji lub minimalnie inwazyjnej operacji.