"Ledibon" - lek na menopauzę

Lek "Ladybond" jest wskazany do menopauzy, zarówno naturalnej, jak i operacyjnej. Ponadto jego stosowanie jest uzasadnione w zapobieganiu osteoporozie w niedoborze estrogenu. Tabletki pomagają sobie poradzić przejawy menopauzy takie jak pływy zwiększone pocenie się. Lek zwiększa libido, pobudza błony śluzowe pochwy.

Tabletki "Ladybond" - cechy aplikacji

Przed użyciem narzędzia należy skonsultować się z lekarzem. Powie ci, jak działa lek i jak go przyjąć. Odpowiada również szczegółowo na pytanie, ile czasu poświęcić na "Ledibon". Zazwyczaj kurs trwa 3 miesiące lub dłużej. Weź 1 tabletkę dziennie. Należy go połknąć wodą.

Rozpocznij kurację po roku od ostatniej miesiączki. Jeśli menopauza jest spowodowana zabiegiem chirurgicznym, wówczas przepisuje się ją bezpośrednio po zabiegu.

Czasami kobieta może przypadkowo pominąć przyjmowanie leku. Dlatego powinieneś wiedzieć, jak postępować w takiej sytuacji. Jeśli od zaplanowanej dawki minęło mniej niż 12 godzin, należy połknąć wymaganą dawkę. Ale w przypadku, gdy przerwa była większa niż 12 godzin, musimy pominąć przyjęcie. Wszystkie pozostałe pigułki są nadal używane.

Instrukcje dotyczące tabletów "Ledibon" wyjaśniają, jak właściwie zorganizować przebieg leczenia. Na opakowaniu z lekiem wskazano schemat odbioru. W jakiej kolejności usuwanie tabletek wskazuje strzałka.

W przypadku przedawkowania mogą wystąpić problemy z przewodem pokarmowym, które należy leczyć objawowo. Ważne jest, aby zwracać uwagę na to, że lek Ledibon nasila działanie leków przeciwzakrzepowych. Dlatego jeśli kobieta przyjmuje takie leki, należy to przypomnieć lekarzowi ginekologowi podczas przepisywania leczenia.

Taki lek na menopauzę, jak "Ledibon", ma swoje własne skutki uboczne:

wystąpienie depresji;
problemy ze wzrokiem;
bóle głowy;
wysypka, swędzenie;
bóle pleców i kończyn;
wzrost owłosienia twarzy;
obrzęk;
iarea;
przyrost masy ciała;
problemy w układzie rozrodczym.

Ostrożnie rozważ przeciwwskazania:

jeśli istnieją guzy zależne od hormonów, a nawet podejrzenia o nich;
krwawienie z pochwy;
ciąża, laktacja;
zakrzepowe zapalenie żył lub choroba zakrzepowo-zatorowa (również w historii);
wątroba, niewydolność sercowo-naczyniowa;
porfiria;
otoskleroza (z powodu ciąży, leczenia sterydami);
mniej niż rok po menstruacji.

Po dokładnym zbadaniu historii pacjenta lekarz, w razie konieczności, zleci regularne badania i testy.