Mobilność plemników jest dość ważnym parametrem, który bezpośrednio wpływa na funkcje rozrodcze męskiego układu rozrodczego. Zbadajmy to bardziej szczegółowo i spróbuj zidentyfikować główne czynniki, które bezpośrednio wpływają na ruchliwość męskich komórek płciowych.
W analizie ruchliwości plemników ocenia się nie tylko szybkość ruchu, ale także kierunek ruchu komórek płciowych. Zwykle, zgodnie z wynikami badania, wszystkie plemniki są podzielone na 4 kategorie:
W zależności od stosunku tych kategorii i oceny męskiego ejakulatu na płodność.
Obecnie na zachodzie istnieje nieco inny system oceny męskich komórek płciowych pod kątem mobilności. Zwykle eksperci z zagranicy przydzielają 3 kategorie męskich komórek płciowych podczas oceny ich mobilności:
Natychmiastową wartością dla pomyślnego zapłodnienia jest kategoria plemników PR lub a + b w innej klasyfikacji.
Pomimo faktu, że dla pomyślnego zapłodnienia morfologia komórek rozrodczych jest znacznie ważniejsza niż ich ruchliwość, ten ostatni parametr należy również wziąć pod uwagę przy wykonywaniu interwencje terapeutyczne z niepłodnością męską.
Zgodnie z normami medycznymi, podczas oceny plemników mobilne komórki płciowe powinny stanowić co najmniej 35% całkowitej liczby plemników w próbce. To jest ten wskaźnik, którego eksperci przestrzegają przy ocenie jakość męskich plemników.
Warto zauważyć, że na ten parametr męskich komórek rozrodczych duży wpływ mają czynniki zewnętrzne. Dlatego u mężczyzn w podobnym wieku ten wskaźnik może się różnić.
Jeśli mówimy konkretnie o tym, co wpływa na ruchliwość plemników, musimy wymienić następujące czynniki:
Tego rodzaju pytanie pojawia się u mężczyzn, u których zdiagnozowano niepłodność. Przede wszystkim, odpowiadając na to pytanie, lekarze powinni zmienić sposób życia: zwracać większą uwagę na odżywianie, reżim dnia.
Ponadto, aby zwiększyć ruchliwość plemników, można przepisywać leki. Wśród nich są Spemann, Proviron, Andriol, Pregnil. Czas przyjmowania, liczebność i dawkowanie wskazane są wyłącznie przez lekarza.
Można więc powiedzieć, że rozwiązanie tego problemu wymaga zintegrowanego podejścia i stałego monitorowania przez lekarzy.