W przeciwieństwie do wielu chorób zakaźnych, szczepienia przeciwko tężec zapewnia ochronę nie na całe życie, ale tylko przez ograniczony okres (do 10 lat), dlatego należy go wykonywać nie tylko dla dzieci, ale także dla dorosłych.

Kiedy zdjęcia tężcowe są podawane dorosłym?

Szczepionka przeciwko tężcowi w wieku dziecięcym wygasa w wieku około 16 lat. Aby utrzymać stałą odporność na tę chorobę, zaleca się powtarzanie szczepionki co 10 lat. Jest to absolutnie konieczne dla osób zagrożonych (na przykład tych, których zawód wiąże się ze zwiększonym urazem), jak również w przypadku osób niezaszczepionych, które doznają urazów, głębokich nakłuć lub ukąszeń zwierząt.

Gdzie i w jaki sposób oddaje się tężcowi dorosłym?

Szczepionkę należy wstrzykiwać ściśle do mięśnia. U dorosłych wstrzyknięcie wykonuje się najczęściej w barku (w mięśniu naramiennym) lub w okolicy pod łopatką. Ponadto możliwe jest wprowadzenie do górnej części uda. W mięśniu pośladkowym nie wykonuje się szczepień, ponieważ z powodu rozwiniętej podskórnej warstwy tłuszczu prawdopodobieństwo nieprawidłowego podania szczepionki jest wysokie.

Z rutynową immunizacją, jak również z immunizacją zapobiegawczą w przypadku urazu (jeśli od zaplanowanego szczepienia minęło więcej niż 5, ale mniej niż 10 lat, dorośli są szczepieni przeciwko tężcowi jeden raz.

Podczas szczepienia osób, które nie były uprzednio zaszczepione, pełny kurs składa się z trzech wstrzyknięć. Drugą dawkę podaje się w 30-35 dni, a trzecią w sześć miesięcy. W przyszłości, aby utrzymać odporność, wystarczy jedno wstrzyknięcie po 10 latach.

Przeciwwskazania i skutki uboczne szczepień przeciw tężcowi u dorosłych

Szczepień nie przeprowadza się:

  • z chorobami alergicznymi ( wyprysk , skaza, itp.);
  • z astmą oskrzelową;
  • w ostrych chorobach zakaźnych i wszelkich chorobach przewlekłych na etapie zaostrzenia;
  • z niedoborem odporności.

Ogólnie rzecz biorąc, szczepionka przeciw tężcowi jest wystarczająco dobra Szczepienia przeciwko tężcowi u dorosłych jest tolerowany przez dorosłych, ale możliwe są następujące działania niepożądane:

  • warunki alergiczne;
  • rozwój ropnia w miejscu wstrzyknięcia;
  • nudności, wymioty, zaburzenia stolca;
  • tachykardia i arytmia;
  • zaburzenia cyklu miesiączkowego;
  • warunki wstrząsu (niezwykle rzadkie).

Ponadto w pierwszych dniach po szczepieniu może wystąpić gorączka, ogólne osłabienie, ból stawów, podrażnienie i wysypki skórne.