Migdałki w nosie
Adenoidy to patologiczna proliferacja tkanki limfatycznej w migdałku nosogardzieli. Ta choroba jest słusznie uważana za dziecinną, ponieważ u dorosłych jest niezwykle rzadka w związku z wyginięciem funkcji migdałków. Najczęściej diagnozuje się go u dzieci w wieku 3-7 lat.
Tkanka limfoidalna chroni organizm dziecka przed niekorzystnym wpływem środowiska zewnętrznego, w szczególności na różne infekcje. Przy zimnie i innych chorobach objętość tej tkanki jest znacznie zwiększona, a powrót do jej poprzedniego stanu może trwać dość długo, powodując bardzo nieprzyjemne uczucie u dziecka.
Głównymi powodami pojawienia się migdałków w nosie u dzieci są:
- infekcja, która rozpala błonę śluzową jamy nosowej lub migdałków, na przykład szkarlatynę lub odrę;
- różne infekcje wirusowe;
- choroby górnych dróg oddechowych;
- reakcje alergiczne.
Nawet wyobrażając sobie, jak wyglądają adenoidy w nosie, rodzice nie będą w stanie ich zobaczyć bez użycia specjalnych narzędzi. W rzeczywistości obszary wzrostu tkanki limfatycznej znajdują się prawie w centrum czaszki, powyżej gardła, w przybliżeniu naprzeciwko nosa. Tylko lekarz-otolaryngolog może ustalić prawidłową diagnozę, po wstępnym przepracowaniu niezbędnej kontroli. Najczęściej lekarze stosują rinoskopię przednią i tylną - badanie jamy nosowej i tylnej z rozwieraczem nosowym, a także radiograficzne i endoskopowe metody badań.
Tymczasem rodzice powinni zwracać uwagę na niektóre objawy, które pozwalają dziecku podejrzewać, że ma on nos:
- krótkość oddychania przez nos;
- wypuszczanie z nosa innej natury;
- uporczywy katar;
- zaburzenia snu, dziecko w tym samym czasie śpi z otwartymi ustami, puszka chrapać;
- uszkodzenie słuchu;
- nieczytelność mowy, "nos";
- porzucenie gry, letarg, osłabienie, szybkie zmęczenie.
Jeśli znajdziesz podobne objawy, musisz koniecznie pokazać je lekarzowi, ponieważ proliferacja tkanki limfatycznej jest całkowicie niebezpieczna. W przypadku braku odpowiedniego leczenia migdałki w nosie mogą prowadzić do poważnych powikłań, które powodują silny lęk i znacząco pogarszają jakość życia.
Komplikacje, które mogą prowadzić do migdałków:
- naruszenie funkcji słuchowych, w ciężkich przypadkach - utrata słuchu;
- zapalenie ucha środkowego;
- deformacja szkieletu twarzy;
- naruszenie wentylacji układu oddechowego;
- naruszenie funkcji przewodu pokarmowego
- zmiana w składzie krwi;
- nietrzymanie moczu;
- skurcze krtani i ataki kaszlu.
Leczenie migdałków w nosie
W leczeniu wegetacji adenoidalnych, w zależności od ciężkości choroby, stosuje się metody zachowawcze i chirurgiczne, a gdy tkanka limfatyczna jest łatwa do rozwinięcia, stosuje się konserwatywną metodę. Lekarz jednocześnie przepisuje leki zwężające naczynia krwionośne, takie jak Naftizin, Sanorin i inne. Pochowaj te leki w nosie powinno być 5-7 dni. Ponadto należy przemyć jamę nosową naparami ziół leczniczych - polnego skrzypu polnego, eukaliptusa, rumianku itp. - lub za pomocą leków, na przykład Protargolu lub Albucidu. Pomocne mogą być także procedury fizjoterapii.
Jeszcze ważniejsze w leczeniu migdałków w nosie u dzieci w celu utrzymania i wzmocnienia odporności, diety, przyjmowania multiwitamin. Doskonale, ale niestety nie zawsze jest to możliwe, decyzja będzie wycieczką do morza.
W przypadku nieskutecznego leczenia zachowawczego dziecko przechodzi operację usunięcia migdałków w nosie - adenotomia. Ta metoda jest najskuteczniejsza i zawsze prowadzi do pozytywnych rezultatów. Jest to dość prosta operacja, trwa około 20 minut i może być wykonana nawet w poliklinice w znieczuleniu miejscowym.