Psychologia i związki Poznaj siebie

Reprezentatywny system

Pomimo swojej naukowo brzmiącej nazwy, reprezentatywny system jest dość prostą koncepcją. Określa sposób postrzegania otaczającej rzeczywistości, która jest najbardziej charakterystyczna dla danej osoby.

Rodzaje reprezentatywnych systemów

Istnieje kilka podstawowych reprezentatywnych systemów osoby, które charakteryzują jego typ percepcji rzeczywistości. Istnieją trzy główne - wzrokowe, słuchowe i kinestetyczne, ale rzadko występują one w czystej postaci, dlatego też istotne są gatunki mieszane na ich podstawie. Wiodącym reprezentatywnym systemem może być:

  • reprezentatywny system wizualny - percepcja, która polega głównie na obrazach wizualnych;
  • system reprezentacji słuchowej - percepcja dostosowana specjalnie do słuchowego kanału informacji;
  • system reprezentacji audio-tonalnych jest percepcją zwracającą uwagę na dźwięki i sekwencje tonalne;
  • audiowizualny system reprezentatywny - percepcja skierowana do symboli, słów;
  • kinestetyczny system reprezentacyjny - percepcja skierowana do kanału węchowo-dotykowego, a także emocje i uczucia.
  • Cyfrowy system percepcji reprezentatywnej - percepcja mająca na celu subiektywną interpretację sygnałów odbieranych przez wszystkie trzy główne kanały.
  • Układy węchowe (zmysł węchu) i smakowe (smakowe) - percepcja, układy kierunkowe i inne specyficzne systemy, które są niezwykle rzadkie i głównie u osób niewidomych lub niedosłyszących.

Definicja reprezentatywnego systemu jest używana w NLP - programowaniu neuro-lingwistycznym. Wiedząc, do którego kanału dana osoba jest nastawiona, łatwiej wpłynąć.

wiodący system reprezentatywny

Określenie wiodącego systemu reprezentatywnego

Ten wskaźnik jest ważny, aby wiedzieć nie tylko o sobie, w stosunku do swoich bliskich. Istnieje wiele metod diagnozowania reprezentatywnego systemu, od testów psychologicznych, które można przeprowadzić w Internecie do prostych obserwacji.

Na przykład w mowie wizualnej opiszemy kolory, obrazy, obrazy; audial będzie odnosić się do opisu sytuacji dźwiękowej i kinestetycznej - do ich własnych odczuć. Wizualizacje nie postrzegają informacji przez ucho, a kinestetyki chcą dotykać wszystkiego; audial nie jest ważny, są dobrze odbierane informacje audio.