Moda na 40 lat
Radziecka moda lat 40. i europejska była podyktowana nie domami mody, ale warunkami panującymi we wszystkich krajach. Podczas II wojny światowej tkaniny stały się rzadkością i obowiązywał zakaz stosowania jedwabiu, skóry i bawełny, o ile nie dotyczyło to potrzeb wojskowych. Doprowadziło to do tego, że w latach 40. praktycznie nie było elementów dekoracyjnych i innych detali, które wymagały użycia dodatkowej tkaniny, dominował minimalizm. Głównymi stylami odzieży tego trudnego okresu były styl sportowy i wojskowy .
Jeśli chodzi o zakres kolorów, nie różniły się one swoją różnorodnością, najbardziej popularne kolory to czarny, szary, niebieski, khaki. Najczęściej występującymi elementami odzieży były ołówkowa spódnica, koszula w stroju i białe kołnierzyki i mankiety. Ogromnym deficytem w latach 40. było obuwie. Produkowane były tylko buty dermatin z drewnianą podeszwą. W latach czterdziestych szaliki, berety i szale zastąpiły czapki.
Niemiecka moda lat 40
Po tym jak naziści zajęli Paryż, wielu projektantów wyemigrowało, niektórzy po prostu zamknęli swoje butiki i opuścili scenę mody, w tym Coco Chanel. Hitler postanawia opuścić Paryż jako stolicę mody, która powinna teraz działać dla niemieckiej elity. W latach 40. moda była pod wpływem kultury nazistowskiej. W modzie pojawiają się kwiatowe nadruki, kratkę, haft na bluzkach i czapkach ze słomy. W czasie wojny ubrania i buty są rzadkie, więc kobiety same zaczynają oszczędzać i szyć ubrania.
W okresie powojennym przemysł mody odchodzi od szoku w powolnych krokach, a projektanci mody koncentrują się na ubraniach sportowych i rekreacyjnych. W 1947 r. W Paryżu zapaliła się nowa gwiazda mody - Christian Dior. Pokazuje światu swoją kolekcję mody w stylu NewLook. Dior powraca do elegancji i wdzięku mody i staje się najpopularniejszym projektantem mody z końca lat 40-tych i wczesnych 50-tych.
