Wielu z nas zna korzeń imbiru jako przyprawę, która nadaje potrawom specjalną pikanterię. Poza tym jest niesamowity jest przydatne . Jednak niewiele osób zastanawia się, gdzie to rośnie, i ogólnie, czy imbir rośnie w Rosji, czy jest dostarczany do nas z krajów zamorskich.
W rzeczywistości miejscem urodzenia imbiru jest południowo-wschodnia Azja i zachodnie Indie. Tam rośnie w obfitości. Niestety, dziki imbir został prawie zastąpiony przez swojego kultowego brata, który uprawia się na ogromnych plantacjach na skalę przemysłową. Roślina jest aktywnie uprawiana w Wietnamie, Japonii, Chinach, Argentynie, Brazylii i na Jamajce. Ale gdzie imbir rośnie w Rosji i rośnie?
Na wolności mało prawdopodobne jest znalezienie imbiru na naszych szerokościach geograficznych, ponieważ roślina wybiera cieplejszy i bardziej wilgotny klimat. Ale w ogrodach i na parapetach niektórych zdesperowanych agronomów imbir rośnie również w Rosji. I z należytą dbałością o nich, wszystko jest dość pomyślnie uzyskane.
Imbir powinien być sadzony w otwartych, słonecznych miejscach, gdzie nie ma stagnacji wód gruntowych. Można go hodować w doniczkach lub dużych pudełkach na werandzie lub parapecie. W każdym razie będziesz w stanie uzyskać przyzwoite zbiory, jeśli podasz roślinie bliski zwykłemu mikroklimatowi.
Oczywiście zbiory imbiru wyhodowane w centralnej części Rosji będą inne niż, powiedzmy, brazylijskie lub wietnamskie - w końcu klimat jest tutaj chłodniejszy. Jednak nadal można uzyskać użyteczne korzenie.
Jeśli zdecydujesz się kultywować tę piękną i użyteczną roślinę, pamiętaj, że w domu rośnie ona jako roślina jednoroczna. Rozprzestrzenia się przez podzielenie kłącza. Powinny być sadzone wczesną wiosną - w marcu-kwietniu, gdy tylko nastanie ciepła pogoda.
Aby wyhodować imbir, kup korzeń z kilkoma dobrze rozwiniętymi pąkami. Jako gleba odpowiednia żyzna gleba z wysokim udziałem próchnicy. Przed sadzeniem należy wykopać glebę i wykonać bruzdy o głębokości 15-20 cm. Układaj w nich korzonki w odstępach 25-30 cm.
W otwartym terenie należy posadzić delenki na pączkach wegetatywnych i posypać żyzną glebą. Wkrótce wykiełkują imbir, będą proste łodygi, podobne do trzciny. Imbir kwitnie pomarańczowo-żółte lub brązowe kwiaty, podobne do kłosków.
Korzenie imbiru będą gotowe do spożycia po 6-7 miesiącach od posadzenia, gdy jego część gruntowa zmieni kolor na żółty. Wykopano je i pozostawiono do wyschnięcia na słońcu. W sekcji korzeń powinien być jasnożółty. Jeśli korzeń jest biały w środku, oznacza to, że nie dojrzał.