IRR (dystonia wegetatywno-naczyniowa) jest zespołem różnych objawów klinicznych związanych z nieprawidłowym funkcjonowaniem wegetatywnego układu nerwowego. Podkreślając typy IRR, większość ekspertów woli stosować klasyfikację profesora Makolkina, opartą na objawach naczyń obwodowych (zmiany ciśnienia krwi i wyglądu skóry, ogólne samopoczucie). Zgodnie z tą klasyfikacją odróżnić VSD od hipertonicznego, hipotonicznego i mieszanego.
Syndrom VSD na mieszanym typie objawia się przede wszystkim nagłym skokiem ciśnienia krwi, następnie dużym, a następnie mniejszym bokiem, a jego stabilizacja bez leczenia. Z reguły presja zmniejsza się rano i wzrasta późnym popołudniem. W tym samym czasie specjaliści nie są w stanie zidentyfikować żadnych patologicznych nieprawidłowości w sercu i naczyniach krwionośnych.
Ponadto IRR dla typu mieszanego można scharakteryzować następującymi cechami:
Objawy te znacznie pogarszają jakość życia, stwarzają przeszkody w adaptacji społecznej i powodują zaburzenia psychiczne. U niektórych pacjentów z rozpoznaniem VSD typu mieszanego obserwuje się kryzysy wegetatywne, które mają następujące objawy:
Pojawienie się IRR w mieszanym typie wiąże się z naruszeniem układu wegetatywnego, który jest odpowiedzialny za utrzymanie wewnętrznej równowagi w ciele. Bardzo często zespół ten jest przenoszony genetycznie, czasami występuje na tle chorób endokrynologicznych, neurologicznych i sercowo-naczyniowych.
Inne czynniki predysponujące do rozwoju IRR typu mieszanego to:
IRR na mieszanym typie jest trudny do leczenia, zwłaszcza farmakoterapia, ponieważ jej objawy są zmienne i różnorodne. Dlatego w większości przypadków leki na tę diagnozę nie są w ogóle przepisywane. Przede wszystkim pacjenci powinni unikać stresujących sytuacji i nadmiernego wysiłku fizycznego, obserwować sen i reżimy wypoczynku, przestrzegać racjonalnej diety i porzucić złe nawyki. Mianowany:
Metody psychoterapeutyczne mają największą skuteczność w leczeniu VSD typu mieszanego. Pacjenci z pomocą specjalisty muszą nauczyć się konfrontacji z lękami i obawami, które powodują depresję, a tym samym wywołują nowe ataki. Konieczna jest kontrola stanu emocjonalnego, nauka uspokojenia w trudnych sytuacjach, ochrona przed nieprzyjemnymi chwilami.