Rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby nie jest rzadkością w naszym kraju i na całym świecie i może być zupełnie nieoczekiwane dla niczego niepodejrzewającego pacjenta. Wynika to z faktu, że infekcja może istnieć przez długi czas w organizmie, niszcząc wątrobę, najwyraźniej się nie wyświetlając.

Klasyfikacja wirusowego zapalenia wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby nie jest jedną chorobą, ale całą grupą patologii, których czynnikami sprawczymi są różne typy wirusów, różniące się charakterystyką molekularną i biochemiczną. Są przekazywane na różne sposoby, nie mają takiego samego stopnia agresywności. Wspólne dla tych patogenów jest to, że wszystkie one powodują zapalenie tkanki wątroby, zaburzając jej funkcjonowanie.

Obecnie istnieje około tuzin rodzajów wirusów, które po zakażeniu rozwijają zapalenie wątroby. Nie wszystkie są w pełni zbadane. Ponadto nadal istnieją niezidentyfikowane wirusy zapalenia wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby klasyfikowane jest nie tylko według rodzaju wirusa, ale także według innych kryteriów:

1. Zgodnie z przebiegiem klinicznym:

  • ostry cykliczny (do 90 dni);
  • dotkliwy przewlekły (do 6 miesięcy);
  • przewlekłe (ponad pół roku).

2. Według stopnia nasilenia:

  • łagodny stopień;
  • średnia;
  • ciężki.

3. Zgodnie z kliniczną postacią:

  • Manifista (typowy żółtaczkowy, żółtaczkowy nietypowy, anicteryczny);
  • utajony (subkliniczny, innaparatny).

Wirusowe zapalenie wątroby typu A

Chorobą wywoływaną przez wirusy typu A jest ostre wirusowe zapalenie wątroby, charakteryzujące się rozprzestrzenianiem epidemii i wysokim stopniem zakaźności. Czynnik sprawczy infekcji jest również znany jako enterowirus-72, a sama patologia jest określana jako choroba Botkina. Jest przenoszony drogą fekalno-oralną, osoba w każdym wieku może zachorować, po czym powstaje stabilna odporność.

Okres inkubacji infekcji waha się od 7 do 45 dni. Wirus przenika przez błonę śluzową jelit, gromadzi się w nabłonku i przenosi się do wątroby, gdzie zaczyna niszczyć struktury komórkowe. Choroba jest z reguły łagodna, a jeśli obraz kliniczny jest wyrażony, istnieje:

  • uczucie ciężkości w jamie brzusznej związane ze wzrostem wątroby;
  • nudności;
  • nalegać na wymioty;
  • ciemny mocz;
  • wyjaśnienie odchodów, zawartość gliny;
  • podwyższona temperatura ciała (w ciągu 2-3 dni);
  • bóle głowy i mięśni;
  • suchość w ustach;
  • zażółcenie skóry i twardówki;
  • świąd, itp.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B

pozajelitowe wirusowe zapalenie wątroby

Choroba tego typu może występować w postaciach ostrych, długotrwałych i przewlekłych. Patogen, który stymuluje chorobę, charakteryzuje się ekstremalnym przeżyciem podczas zamrażania, gotowania, ekspozycji na kwasy, przez długi czas może pozostawać w stanie aktywnym w środowisku zewnętrznym. U pacjentów z rozpoznaniem wirusowego zapalenia wątroby typu B czynniki zakaźne wykrywa się we krwi i innych płynach biologicznych - ślinie, moczu, wydzielinach pochwowych itp. Dlatego możesz uzyskać kontakt z domem, pozajelitowo, seksualnie i innymi sposobami.

Wirusowe zapalenie wątroby tego typu charakteryzuje się okresem inkubacji trwającym od 45 dni do 6 miesięcy. W tym czasie przeniknięte patogeny przez krew wnikają do wątroby, gdzie się rozmnażają i akumulują. Po zgromadzeniu pewnej ich liczby mogą pojawić się pierwsze objawy kliniczne:

  • ogólne osłabienie i złe samopoczucie (bez gorączki);
  • ciągłe uczucie ciężkości w jamie brzusznej, intensywne po posiłku;
  • nudności;
  • przebarwienie moczu;
  • ból stawów itp.

Ponadto, wirusowe zapalenie wątroby wchodzi w fazę żółtaczki, w której wszystkie objawy się zwiększają i pojawiają się nowe:

  • przebarwienie kału;
  • zażółcenie skóry i twardówki;
  • zmniejszona wydajność moczu;
  • zaburzenia trawienia;
  • zakłócenia snu itp.

Ostra forma albo kończy się z odzyskiem i pozostałą uporczywą odpornością (funkcjonowanie wątroby wznawia się kilka miesięcy, i resztkowe efekty mogą być obecne przez całe życie), albo staje się chroniczne z falowym przepływem i jednocześnie rozwijającymi się patologiami innych narządów.

Wirusowe zapalenie wątroby C

Choroba ta rozpoczyna się od ostrego procesu, który jest często przewlekły. Zakażenie występuje głównie u osób chorych lub nosicieli wirusa w kontakcie z ich krwią, drogą płciową, od matki do rodzącego się dziecka. Z tego powodu przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C jest w większości przypadków ukryte i jest wykrywane nawet wtedy, gdy zmiana jest nieodwracalna, nazywana jest "uczuciowym zabójcą".

Średnio okres inkubacji trwa 60 dni. Wraz z przepływem ten typ choroby jest podobny do zapalenia wątroby typu B i może charakteryzować się następującymi objawami:

  • ogólne osłabienie;
  • wspólny ból;
  • niestrawność;
  • nudności;
  • ciemny mocz;
  • żółknięcie skóry itp.

Wirusowemu wirusowemu zapaleniu wątroby typu C towarzyszy wiele objawów pozawątrobowych, które maskują główną patologię: wysypki skórne, bielactwo, niedokrwistość, uszkodzenie nerek, tarczycy itp. Po ostrej fazie pacjent może dojść do siebie lub choroba staje się chroniczna. Większość, z powodu braku szybkiego leczenia, nadal rozwija się przewlekły proces, który może nie objawiać się od dziesięcioleci. Uszkodzona tkanka wątrobowa jest stopniowo zastępowana tłuszczem i włóknistą, czasami proces staje się złośliwy.

Wirusowe zapalenie wątroby D

Choroba ta jest również nazywana infekcją delta. Wirusowe zapalenie wątroby typu D charakteryzuje się taką cechą, jak potrzeba przechowywania w komórkach wirusa typu B w celu jego rozmnażania i rozwoju. Dlatego infekcja delta jest wykrywana tylko na tle przewlekle rozwijającego się zapalenia wątroby typu B i przybiera te same objawy kliniczne, tylko w bardziej wyrazistej postaci. Ponadto, taki kompleks infekcji zwiększa ryzyko poważnych powikłań. Zakażenie następuje przez krew.

Wirusowe zapalenie wątroby E

Patogen wywołujący zapalenie wątroby E jest podobny do rotawirusa i jest przenoszony drogą fekalno-oralną. Wirus ten jest niestabilny w środowisku, umiera szybko po ugotowaniu i pod wpływem środków antyseptycznych, ale może utrzymywać się przez długi czas w słodkiej wodzie. Obraz kliniczny przypomina łagodny przebieg choroby Botkina, w większości przypadków kończy się na wyleczeniu. Ten patogen ma niekorzystny wpływ na kobiety w ciąży: ciąża często kończy się poronieniem, kobieta może szybko rozwinąć niewydolność wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby F

Czynnik sprawczy tego typu, w jego właściwościach podobnych do adenowirusa, został ostatnio odkryty i nadal jest mało zbadany. Jest przenoszony drogą fekalno-oralną lub przez krew, od matki do płodu. Wirusowe zapalenie wątroby typu F ma następujące główne cechy:

  • ogólne osłabienie;
  • łatwy wzrost temperatury;
  • ból głowy;
  • ból w wątrobie;
  • żółtaczka ;
  • zaburzenie stolca;
  • nudności;
  • krwawiące dziąsła.

W jaki sposób przenoszone jest wirusowe zapalenie wątroby?

Główne drogi przenoszenia wirusowego zapalenia wątroby to:

  1. Fecal-oral (dojelitowe) - z wodą i pożywieniem ze względu na niski poziom higieny, złe warunki sanitarne).
  2. W kontakcie z krwią i innymi płynami biologicznymi osoby zakażonej (pozajelitowo) - w procedurach terapeutycznych i diagnostycznych, za pomocą sprzętu do iniekcji, narzędzi dentystycznych, przyrządów do manicure, piercingów, tatuaży itp.);
  3. Podczas stosunku seksualnego.
  4. W czasie ciąży od matki do nienarodzonego dziecka.

Dojelitowe typy choroby obejmują podgatunki A i E. Bardziej niebezpieczne pozajelitowe wirusowe zapalenie wątroby typu B, C, D, F stanowią zagrożenie dla życia. Głównymi źródłami zakażenia są osoby bezobjawowe i klinicznie ciężkie postacie choroby. Do infekcji wystarczy mikroskopijne kropelki zainfekowanego płynu biologicznego, niewidoczne gołym okiem.

Wirusowe zapalenie wątroby - rozpoznanie

markery wirusowego zapalenia wątroby

Oprócz badania klinicznego, diagnoza wirusowego zapalenia wątroby, która jest przeprowadzana, obejmuje identyfikację rodzaju patogenu, postać choroby, stopień dysfunkcji narządu i obecność powikłań. W tym celu stosuje się techniki laboratoryjne i instrumentalne. Tak więc, w celu ustalenia zmian morfologicznych w tkance wątroby jest przypisany Ultradźwięki . W niektórych przypadkach, aby uzyskać pełny obraz procesu zapalnego, wymagane jest badanie histologiczne próbki uszkodzonej tkanki.

Testy na wirusowe zapalenie wątroby

Ważną metodą diagnostyczną jest badanie krwi na obecność wirusowych markerów zapalenia wątroby. Istnieją 2 główne sposoby wykrywania patogenów:

  1. Immunologiczne - definicja przeciwciał wytwarzanych w organizmie w odpowiedzi na penetrację mikroorganizmów lub cząsteczek samego wirusa.
  2. Genetyczny to metoda reakcji łańcuchowej polimerazy, w której wirusy są identyfikowane przez ich DNA lub RNA we krwi.

Objawy wirusowego zapalenia wątroby są wykrywane dodatkowo poprzez testy czynności wątroby:

  • oznaczanie enzymów wątrobowych;
  • oznaczanie frakcji bilirubiny.

Wirusowe zapalenie wątroby - objawy i leczenie

Ponieważ objawy wirusowego zapalenia wątroby nie zawsze pojawiają się na wczesnym etapie, pełne wyleczenie nie zawsze jest gwarantowane. W większości przypadków, jak wspomniano powyżej, patologia postępuje chronicznie z niewyraźnymi znakami, które mogą wystąpić z wieloma innymi dolegliwościami:

  • letarg;
  • bóle głowy;
  • ból brzucha;
  • nudności;
  • zaburzenia trawienia itp.

O wiele bardziej niebezpieczny jest tak zwany przebieg piorunujący, w którym występuje masywne wymieranie tkanki wątrobowej. Z reguły taka forma jest nieodłącznie związana z wirusowym zapaleniem wątroby typu A. W tym przypadku objawy są wyraźne, a na pierwszym miejscu występują naruszenia centralnego układu nerwowego, które są związane z gromadzeniem się toksycznych substancji. Tak więc pacjenci mogą odczuwać zamieszanie, zaburzenia ruchowe, drgawki itp. To wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C, A, B i innych typów zapalenia wątroby ma wiele wspólnego i obejmuje:

  • zgodność z trybem łóżka lub pół-łóżka, ograniczenie aktywności fizycznej;
  • odchudzanie;
  • przyjmowanie leków (specyficzne leki przeciwwirusowe, środki detoksykacyjne, interferony, enterosorbenty, preparaty enzymatyczne, hepatoprotektory, leki przeciwskurczowe itp.);
  • czasami leczenie chirurgiczne (przeszczepianie narządów).

Pacjenci wykazują częste odżywianie frakcyjne, z wyjątkiem produktów, które stymulują wytwarzanie soku jelitowego i aktywują wątrobę. Trzeba pić więcej płynów, ograniczyć spożycie soli. Produkty, które można spożyć:

  • chude mięso, ryby;
  • niskotłuszczowe produkty mleczne;
  • białko jaja;
  • gotowane warzywa;
  • kaszki;
  • Ciasteczka z galaretki, wczorajszy chleb.

Zabronione:

  • tłuste mięso, wędliny, konserwy;
  • pikle; pikle;
  • świeże pieczenie;
  • smażone potrawy;
  • surowa cebula, czosnek, rzodkiew, rzodkiew, kapusta;
  • czekolada.

W ostatnich latach leki o działaniu immunomodulującym z grupy tiopoetyn, które selektywnie wpływają na komórki wątroby, były stosowane jako część leczenia wirusowego zapalenia wątroby. Leki te obejmują glutoksym. Induktory interferonu i immunomodulatory są bardziej zalecane w ostrych procesach. Są to leki takie jak:

  • Cycloferon;
  • Immunofan;
  • Polioksidon;
  • Amiksin i tak dalej.

Zapobieganie wirusowemu zapaleniu wątroby

objawy i leczenie wirusowego zapalenia wątroby

Bez względu na rodzaj wirusowego zapalenia wątroby profilaktyka opiera się na szeregu zasad, których przestrzeganie zmniejsza ryzyko infekcji:

  1. Picie przegotowanej wody, umyte owoce i warzywa, żywność przetworzona termicznie.
  2. Unikanie kontaktu z płynami biologicznymi innych ludzi (należy używać tylko indywidualnych produktów do higieny osobistej, jednorazowych strzykawek, sterylizowanych narzędzi do manicure, piercing ciała itp.).
  3. Unikaj przypadkowego kontaktu intymnego, użycia ochrony.
  4. Szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B.