Aby zrobić szczepienia lub nie - nic nie powoduje tak wielu gorących dyskusji wśród matek. Zwolennicy szczepień i ich przeciwnicy złamali już tysiące kopii na arenach forum. Praktykujący lekarze są jednoznaczni w swoich opiniach - szczepienia powinny być wykonywane. Jest to konieczne przede wszystkim w celu ochrony dziecka przed chorobą i jej negatywnymi konsekwencjami. Profilaktyczne szczepienia to jeden ze sposobów powstrzymania epidemii. Każdy kraj na świecie ma swój własny plan szczepień. Różnice w planach zależą od tego, które choroby są bardziej rozpowszechnione na terytorium tego kraju.
Aby zminimalizować ryzyko szczepień dla dziecka, należy przestrzegać zasad szczepień i nie być nieaktualnym. Nie można zaszczepić chorego lub chorego dziecka, nie jest konieczne szczepienie dziecka, jeśli ktoś w domu ma ostrą infekcję wirusową układu oddechowego. Nie eksperymentuj z odżywianiem dziecka przed szczepieniem. Dziecko nie musi zmieniać stylu życia po szczepieniu, ale rodzice powinni opiekować się nim, jeśli ma gorączkę lub inne dolegliwości. Należy pamiętać, że ciało dziecka po wprowadzeniu szczepionki kieruje wszystkie siły do rozwoju odporności, więc nie należy uczestniczyć w imprezach masowych w tym okresie ani wyznaczać przyjęcia gości.
Dziecko rozpoczyna znajomość ze szczepieniami bezpośrednio w szpitalu położniczym, gdzie już pierwszego dnia zostaje zaszczepione przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Po trzech lub czterech zostaje zaszczepione przeciwko gruźlicy w tym samym szpitalu. Ponadto, plan szczepień na okres do jednego roku obejmuje trzy szczepienia przeciwko błonicy, krztuścowi, tężcowi, polio, zakażeniu hemofilnemu typu B (trzy, cztery i pół i sześć miesięcy). Plan szczepień przeciwko odrze, różyczce i śwince (KPC) uzupełnia plan szczepień zapobiegawczych pierwszego roku życia.
Ogólny harmonogram szczepień dla dzieci znajduje się w poniższej tabeli: