Szczepionka przeciw błonicy u dorosłych
Skutecznym sposobem zapobiegania chorobom zakaźnym i epidemiom jest rutynowe szczepienie. Szczepienie przeciwko błonicy u osób dorosłych znajduje się na liście obowiązkowych środków mających na celu utrzymanie odporności organizmu na patogeny patologiczne. Ważne jest, aby zawsze przeprowadzać zabiegi na czas, ponieważ choroba jest wysoce zakaźna i jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki.
Błonica u dorosłych
Choroba jest wywoływana przez toksyny, które są wydzielane przez bakterię Corynebacterium diptheriae. Mają wpływ na błony śluzowe górnych dróg oddechowych, głównie gardła, migdałków i krtani, a także na powierzchnię narządów wewnętrznych - jelit, nerek. W rezultacie rozwija silne odurzenie, uduszenie, rozwija dusznicę bolesną.
Warto zauważyć, że choroba ta jest bardzo niebezpieczna, ma wysoką śmiertelność zarówno u dzieci, jak i starszego pokolenia.
Szczepienia przeciwko błonicy u dorosłych
Przebieg szczepienia przebiega w trzech etapach, należy go przeprowadzić we wczesnym wieku (poniżej 18 lat). Jeżeli dana osoba nie została zaszczepiona, należy wykonać 2 wstrzyknięcia najpierw z przerwą 30 dni, a trzecie wstrzyknięcie w 12 miesięcy.
Dalsze szczepienia od błonicy do dorosłych wykonuje się raz na 10 lat i nazywa się szczepionką przypominającą. Pozwala na utrzymywanie stałej ilości przeciwciał w ciele na czynnik wywołujący chorobę i służy jako skuteczna prewencja.
Sam wstrzyknięcie nie zawiera bakterii, a jedynie uwolnione toksyny. Tak więc, prawidłowa odpowiedź immunologiczna powstaje bez ryzyka powikłań.
Szczepienie dorosłych przeciwko błonicy obejmuje stosowanie leków złożonych, które zapobiegają zakażeniu nie tylko chorobą, ale także tężcowi i polio.
Zastosowane roztwory to ADA-M Anatoxin (Rosja) i Imovaks DT Adyult (Francja). Oba leki zawierają toksoidy błonicze i tężcowe. Jednak przed wykonaniem wstrzyknięcia ważne jest ustalenie poziomu antytoksyn w ciele pacjenta. Stężenie przeciwciał przeciw błonicy powinno wynosić co najmniej 1:40 jednostek, a tężec do 1:20.
Połączona szczepionka przeciw polio nazywa się tetracock. W procesie produkcyjnym jest poddawany kilku etapom czyszczenia, więc jest tak bezpieczny, jak to tylko możliwe.
Szczepienie błonicy u osób dorosłych przy użyciu pojedynczego preparatu (anatoxina AD-M) jest rzadko wykonywane. Wskazuje na to niskie stężenie antytoksyn w ludzkiej krwi lub ostatnia szczepionka została wykonana ponad 10 lat temu.
Przeciwwskazania do szczepień przeciw błonicy u dorosłych
Jedyną sytuacją, w której wstrzyknięcie nie może być wykonane - jest obecność alergii na wstrzyknięte toksyny.
Tymczasowe przeciwwskazania:
- podwyższona temperatura ciała;
- ostry stan dowolnej choroby;
- ciąża (do 12 tygodni).
Konsekwencje i powikłania szczepień przeciw błonicy u dorosłych
Szczepienie nie powoduje żadnych trwałych problemów zdrowotnych. W rzadkich przypadkach występują krótkotrwałe działania niepożądane:
- cieknący nos;
- zapalenie ucha środkowego;
- zaczerwienienie i zagęszczenie tkanki miękkiej wokół miejsca, w którym dokonano wstrzyknięcia;
- zapalenie gardła ;
- biegunka;
- wysypka skórna;
- zapalenie oskrzeli ;
- wzrost temperatury ciała (nie powyżej 38 stopni);
- złe samopoczucie;
- kaszel;
- zwiększone pocenie;
- swędzenie i obrzęk skóry (w obszarze iniekcji);
- zapalenie skóry
Wymienione patologie przechodzą niezależnie przez 3-5 dni lub są dobrze przystosowane do leczenia standardowymi środkami.
Do chwili obecnej nie stwierdzono żadnych powikłań po szczepionce przeciw błonicy, jeżeli wszystkie zalecenia są przestrzegane przed zabiegiem i po szczepieniu.