Piękno i zdrowie Konsultacje kobiet

Dysplazja macicy

Dysplazja macicy jest chorobą charakteryzującą zmiany w budowie i funkcjonowaniu błony śluzowej szyjki macicy, które w określonych warunkach mogą powodować raka macicy.

Jeśli zmiany zostaną zauważone we wczesnych stadiach, wówczas sytuacja może zostać zmieniona poprzez odpowiednie leczenie.

Rodzaje dysplazji

W zależności od głębokości zmian zachodzących w błonie śluzowej, istnieją trzy stopnie (stopień nasilenia) dysplazji.

  1. Dysplazja stopnia 1. lub łagodna dysplazja charakteryzuje się tym, że udział zmienionych komórek stanowi jedynie 30% grubości błony śluzowej. Ten typ dysplazji może przejść spontanicznie w 70-90% przypadków.
  2. Dysplazja stopnia 2. lub łagodna dysplazja sugerują, że zmienione komórki błony śluzowej macicy stanowią 60-70% grubości endometrium. Ten rodzaj dysplazji bez leczenia występuje tylko w 50% przypadków. U 20% pacjentów degeneruje się 3 stopnie dysplazji, aw 20% powoduje raka.
  3. Dysplazja stopnia 3. (rak nieinwazyjny) lub ciężka dysplazja szyjki macicy Jest to stan, w którym cała grubość błony śluzowej jest zajęta przez zmienione komórki.

Objawy dysplazji macicy

Z reguły kobieta nie może samodzielnie wykryć dysplazji, ponieważ choroba przebiega bez żadnych szczególnych objawów. Zwykle infekcja drobnoustrojowa łączy się z dysplazją, powodując objawy podobne do objawów zapalenia szyjki macicy lub zapalenia jelita grubego. Są to: pieczenie, swędzenie, upławy. Ból w dysplazji zwykle nie występuje.

Dlatego, aby wykryć tę chorobę, możliwe jest tylko w badaniu klinicznym i zgodnie z testami laboratoryjnymi. Ponadto do diagnostyki stosuje się metody kolposkopii i histeroskopii.

Jak leczyć dysplazję macicy?

Do leczenia dysplazji szyjki macicy stosuje się:

  • metody chirurgiczne, podczas których następuje zniszczenie zmodyfikowanego obszaru błony śluzowej za pomocą elektryczności, fal radiowych, ciekłego azotu, lasera;
    • stopnia 3. dysplazja macicy
  • konizacja szyjki macicy przez chirurgiczne wycięcie zmodyfikowanej części śluzowej lub amputacji szyi;
  • leczenie immunostymulujące, którego celem jest wzmocnienie układu odpornościowego za pomocą interferonu, immunomodulatorów.

Z pierwszym i drugim stopniem dysplazji, zmianami dość małych obszarów błony śluzowej i młodymi pacjentami, pacjent stosuje taktykę wyczekiwania, obserwując stan błony śluzowej i jej zmiany, ponieważ w tym przypadku prawdopodobieństwo, że dysplazja zniknie samo jest dość wysokie.