Infekcja dróg moczowych - leczenie
Leczenie infekcji dróg moczowych zależy od objawów choroby, która z kolei jest określona przez przyczynę procesu zapalnego.
Infekcja dróg moczowych: objawy i leczenie
W stanie zapalnym dróg moczowych pojawią się zarówno ogólne objawy zapalenia (ogólne osłabienie, ból głowy, bóle mięśni, gorączka, pocenie się), jak i miejscowe objawy stanu zapalnego narządu (miejscowe bóle - nudne, ostre lub bolesne, częste oddawanie moczu, ból lub ból podczas oddawania moczu).
Kiedy stan zapalny zmienia się i sam mocz - staje się mętny, z osadem, płatkami śluzu lub ropy, żyłami krwi, często małe ilości moczu są uwalniane, gdy częste zapotrzebowanie na oddawanie moczu . W przewlekłym procesie zapalnym objawy są zwykle rozmyte lub nieobecne podczas remisji, a podczas zaostrzenia przypominają ostre zapalenie.
Leczenie i niezbędne leki stosowane w zakażeniach dróg moczowych są przepisywane z uwzględnieniem stopnia zaawansowania procesu oraz, jeśli to konieczne, rodzaju patogenu po hodowli w moczu w celu uzyskania sterylności. Jeśli infekcja dróg moczowych jest przewlekła lub istnieje terapia antybiotykowa, lekarz zwykle przepisuje jedynie hodowlę moczu na sterylność.
Jak leczyć infekcję dróg moczowych?
Istnieją grupy leków stosowanych w zakażeniach dróg moczowych, których główną grupą są antybiotyki. Antybiotyk często jest przepisywany po wysiewie moczu w celu uzyskania sterylności i określenia wrażliwości drobnoustrojów izolowanych z niego na leki przeciwbakteryjne. Takie wysiewanie pomaga lepiej określić, jak całkowicie wyleczyć infekcję dróg moczowych.
Jeśli nie przeprowadzono siewu, głównym lekiem na zakażenie dróg moczowych jest antybiotyk o szerokim spektrum działania. Jednak wiele z nich ma zwykle działanie nefrotoksyczne, dlatego nie stosuje się steptomycyny, kanamycyny, gentamycyny, polimiksyny w przypadku niewydolności nerek.
- Do leczenia infekcji dróg moczowych zwykle stosuje się leki z grupy cefalosporyn (Ceftriakson, Cefatoksym, Cefipim, Cefaklor, Cefuroksym, Cefaleksyna).
- Dość często stosuje się także półsyntetyczne penicyliny (amoksacylinę, ampicylinę, oksacylinę).
- Z grupy makrolidów rzadko stosuje się erytromycynę - stosuje się bardziej zaawansowane leki (azytromycynę, klarytromycynę, roksytromycynę).
- Ostatnio fluorochinolony o wysokiej skuteczności w tych chorobach (Ofloxacin, Levofloxacin, Gatiflotsatsin, Ciprofloxacin) były stosowane w leczeniu infekcji dróg moczowych.
- Antybiotyki stosują przebieg w ciągu 5-7 dni, w razie potrzeby - do 10 dni, w celu zapobiegania powikłaniom grzybiczym pod koniec kursu należy przepisać leki przeciwgrzybicze (np. Flukonazol). Jeśli zakażenie dróg moczowych jest spowodowane przez pierwotniaki, przepisane są leki przeciwpierwotniacze ( Metronidazol , Ornidazole, Metrogil).
- W kompleksie do leczenia infekcji przy użyciu leków sulfenylamidowych (Urosulfan, Norsulfazol, Etazol, Biseptol).
- Spośród uroantiseptics przepisano leki grupy nitrofuranowej (Furagin, Furadonin, Furazolidon, Furazolin). Pochodne kwasu oksolinowego (na przykład 5-NOK) również mają dobre działanie antyseptyczne.
Oprócz antybiotyków i antyseptyków istotną rolę w leczeniu infekcji dróg moczowych odgrywa dieta. Nie można jeść pokarmów drażniących błonę śluzową dróg moczowych (ostre, kwaśne, marynowane naczynia, przyprawy, alkohol, herbata, czekolada, kawa).
Od tradycyjnej medycyny do leczenia zastosowanych roślin, które mają również działanie antyseptyczne. We współczesnym przemyśle farmaceutycznym fundusze te są łączone w złożone preparaty ziołowe (Canephron, Fitolysin, Uroflux). W złożonym leczeniu stosują terapię witaminową, immunomodulatory, fizjoterapeutyczne metody leczenia.