U ponad 70% pacjentów z gruźlicą płuc czynnikiem powodującym tę chorobę jest jelito. Dodatkowo wpływają również na sąsiednie strefy - krezkowe węzły chłonne, otrzewną, rejon odbytu. Gruźlica jelita prowokuje powstawanie licznych owrzodzeń na błonach śluzowych ciała, które później są obarczone pojawieniem się zrostów, wzrostem tkanki i pojawieniem się guzów.

Czy gruźlica jest zaraźliwa?

Zwykle choroba ta pojawia się na tle rozległych uszkodzeń płuc, reprezentujących wtórną postać otwartego typu schorzenia, która jest wysoce zaraźliwa. Ale są inne sposoby infekcji.

Oto jak przenosi się gruźlicę jelitową:

  • przez macicę;
  • poprzez bezpośredni kontakt;
  • z jedzeniem lub napojami;
  • po kontakcie uszkodzonej skóry z zarażoną substancją.

Ponadto często opisywana patologia rozwija się w wyniku spożycia przez osobę własnej śliny i plwociny, wypluwanej z płuc, dotkniętej prątkami gruźlicy.

Objawy gruźlicy jelitowej

Na początku progresji choroby objawy mogą być nieobecne lub przypominają przeziębienie, grypę:

  • pocenie;
  • gorączka niskiego stopnia;
  • złe samopoczucie;
  • utrata apetytu;
  • nudności;
  • ociężałość w żołądku;
  • wzdęcia.

Dalszy rozwój gruźlicy jelit charakteryzuje się takimi objawami:

  • biegunka, zaparcie;
  • uporczywy ból brzucha, szczególnie wokół pępka;
  • utrata masy ciała;
  • objawy niedrożności jelit;
  • hipertermia;
  • obecność gęstych guzków w jamie brzusznej, które są łatwe do wykrycia podczas sondowania;
  • wodobrzusze .

Rozpoznanie gruźlicy jelit

Patologię najczęściej wykrywa się na przyjęciu u fińiątnika po badaniu i badaniu palpacyjnym brzucha.

Ponadto stosowane są następujące metody badawcze:

  • radiografia;
  • USG;
  • śródskórny test tuberkulinowy;
  • badanie krwi, kał;
  • kolonoskopia ;
  • biopsja;
  • sigmoidoskopia;
  • materiał do zasysania nasion.
  • leczenie gruźlicy jelit

Leczenie gruźlicy jelit

Leczenie mycobacterium otrzewnej jest prawie identyczne z leczeniem gruźlicy płuc:

  1. Akceptacja leków do chemioterapii i antybiotyków - Streptomycyna, PAS, Ethambutol, Ftivazid, Ethionamide, Tibon, Cyceroserine, Tubazid.
  2. Dieta ze zrównoważoną ilością białka, witamin, węglowodanów, aminokwasów i tłuszczów.
  3. Niespecyficzna terapia - antypirynę, lewatywę z rumianku, rozgrzewające okłady na brzuchu, podawanie (dożylnie i domięśniowo) witamin z grupy B, glukoza z kwasem askorbinowym.