Niedomykalność trójdzielnej
Niedomykalność trójdzielna jest jedną z chorób serca, w której występuje dysfunkcja zastawki trójdzielnej, powodująca odwrócony przepływ krwi z prawej komory do przedsionka.
Przyczyny niedomykalności trójdzielnej
Najczęściej to naruszenie występuje przy rozszerzaniu prawej komory, co z kolei powoduje uszkodzenie zaworu. Również niedomykalność trójdzielna może być wywołana nadciśnieniem płucnym, niewydolność serca niedrożność tętnicy płucnej. Rzadziej pojawia się na tle uszkodzenia tkanki reumatycznej, zespołu rakowiaka i septycznego zapalenia wsierdzia. Ponadto choroba może rozwijać się przy długotrwałym stosowaniu niektórych leków (Ergotamine, Fenfluramine, Fentermine).
Przedłużająca się ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej może prowadzić do migotania przedsionków i niewydolności serca.
Stopnie niedomykalności trójdzielnej
W medycynie istnieją cztery stopnie choroby:
- Niedomykalność trójdzielna 1 stopień. Odwrotna liczba krwinek prawie nie jest wykrywana. Nie ma klinicznych objawów choroby.
- Niedomykalność trójdzielnej 2 stopni. Wracająca krew jest określana w odległości 2 centymetrów od ścianek zastawki. Objawy kliniczne są albo nieobecne albo bardzo łagodne. Może występować lekkie pulsowanie żył szyi.
- Zwrot trzustki 3 stopnie. Z zastawki trójdzielnej występuje refluks krwi większy niż 2 centymetry. Oprócz pulsacji żył można zaobserwować duszność , słabość, przerwy w rytmie bicia serca.
- Zwrot trzustki 4 stopnie. Silny zastrzyk krwi do przedsionka. Ciężki obraz kliniczny: obrzęk i obniżenie temperatury kończyn dolnych, wyczuwalne palpacje w klatce piersiowej, zaznaczony nieregularny rytm serca, powiększona wątroba i inne objawy niewydolności serca.
Leczenie niedomykalności trójdzielnej
Niedomykalność trójdzielna pierwszego stopnia jest uważana przez lekarzy za wariant normy, który nie wymaga szczególnego leczenia. Jeśli jest on wywoływany przez jakąkolwiek chorobę, to jest to jego leczenie, które jest przeprowadzane.
W drugim stopniu choroby terapia jest również ograniczona do działań ogólnych i profilaktycznych, a czasami do stosowania leków, które poprawiają pracę i rozluźniają mięśnie gładkie mięśnia sercowego.
Trzeci i czwarty stopień łączą w sobie konserwatywne i chirurgiczne metody ekspozycji. Oprócz terapii lekowej można wskazać plastikowe listki zastawkowe lub protetykę.