Aby zapewnić łagodny chód, normalna ruchliwość i amortyzacja stawu, znajdują się w nim cienkie warstwy chrząstki zwane łąkotami. W każdym kolanie są sparowane, wewnętrzne i zewnętrzne. Składają się z 3 części: korpus, róg przedni i tylny. Menisk menisk lub wewnętrzna jest mniej mobilna. W związku z tym podlega różnym obrażeniom i zmianom zwyrodnieniowym, często nieodwracalnym.

Poważne uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej stawu kolanowego

Niebezpieczne uszkodzenia warstwy chrzęstnej obejmują:

Takim obrażeniom towarzyszy ostry ból i oznaki stanu zapalnego, ale dobrze reagują na leczenie lekiem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i chondroprotektory . Z reguły po 2-3 tygodniach wszystkie objawy kliniczne patologii całkowicie znikają, przywraca się ruchliwość stawu i jego funkcji prostowników.

Pęknięcie lub oddzielenie łąkotki przyśrodkowej stawu kolanowego

Opisany uraz jest uważany za poważny uraz, ponieważ prowadzi do przemieszczenia rozdartych części chrząstki w stawie, silnego, czasem całkowitego, ograniczenia ruchomości stawu kolanowego. Patologii tej towarzyszy również silny ból i oznaki stanu zapalnego.

Co więcej, pęknięcie rogu przedniego lub tylnego łąkotki przyśrodkowej może wywołać zmiany zwyrodnieniowe w stawie kolanowym o nieodwracalnej naturze. Jest to obarczone trwającymi całe życie komplikacjami, a nawet późniejszą niepełnosprawnością.

Ciężkie uszkodzenie warstwy chrzęstnej jest leczone chirurgicznie. Po zabiegu długotrwałe leczenie odtwórcze i fizjoterapia. Ponadto zalecany jest masaż leczniczy, a także wykonywane są specjalne ćwiczenia w celu unormowania ruchomości stawu.