Radioaktywne jodowanie
Jod radioaktywny stosowany w medycynie jest izotopem jodu 131. Ma wyjątkową zdolność niszczenia "niepotrzebnych" komórek tarczycowych tarczycy lub złośliwych komórek nowotworowych, bez powodowania całkowitej ekspozycji na promieniowanie całego ciała.
Radioaktywne jodowe leczenie tarczycy
Dawka jodu w postaci kapsułek, obliczana indywidualnie dla każdego pacjenta, jest połykana. Leczenie tarczycy jodem I-131 pomaga wyeliminować następujące choroby:
- nadczynność tarczycy - zwiększona aktywność hormonalna tarczycy spowodowana pojawieniem się łagodnych węzłów;
- tyreotoksykoza - zatrucie spowodowane stałym wzrostem produkcji hormonów tarczycy (efekty nadczynności tarczycy);
- rak tarczycy - nowotwory złośliwe.
Leczenie tyreotoksykozy radioaktywnym jodem
O wiele łatwiej i bezpieczniej jest leczyć tyreotoksyzę za pomocą radioaktywnego jodu niż podczas interwencji chirurgicznej. Nie trzeba znosić skutków znieczulenia, bólu ani pozbyć się brzydkich blizn. Trzeba tylko pić pewną dawkę jodu 131. Jedynym dyskomfortem jest możliwe lekkie pieczenie w gardle, które znika samoistnie lub jest szybko usuwane przez lokalne preparaty. Przeciwwskazaniem do takiego leczenia jest ciąża i karmienie piersią.
Dawka promieniowania otrzymana, jeśli to konieczne, nawet największe ilości I-131, nie ma zastosowania do całego ciała pacjenta. Przybliżona dawka promieniowania ma przepuszczalność 2 mm. Jest jednak ostrożność: może uniemożliwić bliską komunikację z dziećmi przez jeden miesiąc (co oznacza pocałunki i uściski). Dlatego młode matki będą musiały wybrać między operacją a trzydziestodniową izolacją od dziecka.
Leczenie nadczynności tarczycy za pomocą radioaktywnego jodu zachodzi dokładnie w ten sam sposób. Jedyną różnicą jest ilość podjętego leku. Znacząca poprawa w leczeniu tarczycy za pomocą jodu 131 pojawia się po dwóch, a nawet trzech miesiącach, chociaż zdarzają się przypadki szybszego efektu. Całkowite wyleczenie jest wskazywane przez stan niedoczynności tarczycy - znaczne zmniejszenie produkcji hormonów tarczycy.
Przygotowanie do leczenia radioaktywnym jodem
Przed rozpoczęciem leczenia tarczycy radioaktywnym jodem, przez 7 lub 10 dni, pacjent jest usuwany z wszystkich preparatów hormonalnych. Po zbadaniu pod kątem absorpcji jodu przez tarczycę. Na podstawie wyników tej analizy, a także nasilenia choroby, oblicza się wymaganą dawkę I-131. W przypadku nowotworu złośliwego gruczoł tarczycy jest całkowicie usunięty.
Konsekwencje leczenia radioaktywnym jodem
Oprócz drobnych skutków ubocznych w postaci dyskomfortu w szyi po leczeniu jodem radioaktywnym, nie ma szczególnie poważnych konsekwencji. W ciągu miesiąca wykryto pewną radioaktywność w organizmie. Dlatego należy podjąć środki w celu ochrony innych przed narażeniem na:
- częste picie;
- higiena osobista (częste mycie rąk, podwójne płukanie po toalecie);
- ograniczenie bliskiej komunikacji z dziećmi;
- osobny sen;
- częste zmiany odzieży i pościeli.
Po zakończeniu leczenia jodem radioaktywnym tarczycy wymaga stałego monitorowania przez endokrynologa. Obniżenie aktywności tarczycy jest kompensowane przez przyjmowanie hormonu tyroksyny. Jakość życia pacjenta pozostaje taka sama jak przed chorobą.