Stan przedrzucawkowy odnosi się do chorób trzeciego trymestru ciąży i wiąże się z upośledzoną przepuszczalnością ściany naczynia pod wpływem toksyn i z uszkodzeniem nerek, gdy moczowód jest ściskany przez rosnący płód.
Stan przedrzucawkowy odnosi się do późnej glikezy ciąży. Objawy stanu przedrzucawkowego są triadą objawów: obrzękiem, obecnością białka w moczu i wzrostem ciśnienia krwi.
Stan przedrzucawkowy ma 3 stopnie nasilenia:
Leczenie stanu przedrzucawkowego jest bezpośrednio zależne od ciężkości i ma na celu zapobieganie powikłaniom dla matki i dziecka. Łagodne stan przedrzucawkowy u kobiet w ciąży zazwyczaj nie wymaga leczenia i często wystarczy ograniczyć ilość pijanych płynów i soli, aby zapewnić odpowiedni odżywianie, odpoczynek i reżim ćwiczeń.
W przypadku umiarkowanego stanu przedrzucawkowego leki są przepisywane:
W przypadku zdiagnozowania ciężkiego stanu przedrzucawkowego konieczna jest pomoc w nagłych wypadkach, aby szybko obniżyć ciśnienie krwi i zapobiec napadom padaczkowym. Kiedy udzielana jest pierwsza pomoc i pozwala na to czas ciąży, stan przedrzucawkowy można zalecić do porodu w trybie pilnym, w tym do porodu cesarskiego.
Zapobieganie tej chorobie obejmuje przyjmowanie aspiryny w małych dawkach (przeciwpłytkowych), stosowanie preparatów wapnia i magnezu, diety bogatej w te pierwiastki śladowe. Ale tylko leki mogą przepisać jakiekolwiek leki do leczenia i zapobiegania chorobie. Stan przedrzucawkowy po porodzie mija, a leczenie po porodzie nie jest już wskazane. Tylko we wczesnym okresie poporodowym konieczne jest monitorowanie kobiety i kontrolowanie ciśnienia krwi z uwagi na możliwość rzucawki.