Mastif tybetański

Mastif tybetański to starożytna rasa psów. Ich ojczyzną jest Tybet, spotkali się także w Syrii i Arabii. Historia rasy mastifów tybetańskich rozpoczęła się w starożytności. Pierwsze odniesienia znajdują się w Arystotelesie. Mark Polo podziwiał tę rasę. We wszystkich opisach starożytnych autorów chwalę siłę i moc psa, jego czystą krew.

Pierwszy tybetański mastif przybył do Europy Zachodniej w XIX wieku. Został przedstawiony królowej Wiktorii.

Opis rasy mastif tybetański

Mastif tybetański - właściciel grubej sierści z tym samym grubym podszerstkiem. W każdej chwili pies wygodnie mieszka na ulicy, nawet bez psiarni. Przedstawiciele rasy mają silne kości i mięśnie - to pomaga być odpornym i pokonać długie dystanse, nawet w trudnym terenie. Charakter mastifa tybetańskiego jest spokojny, zrównoważony, spokojny, jest to pies dla dużej rodziny, pies jest strażnikiem. Mastifom można zaufać przez dzieci. Mastif tybetański zapewni dzieciom bezpieczeństwo, stanie się najlepszym przyjacielem w grach i może nawet częściowo spełniać rolę mentora.

Główne cechy wewnętrznego świata mastifa tybetańskiego - cechy kota - czystość i niezależność.

Wysokość psa może wynosić do 75 cm, a waga - do 60 kg. Odmiany koloru:

• czarny;
• czarny podpalany;
• brązowy brąz;
• szary;
• złoty.

Nad oczami mastify tybetańskie mogą mieć złote, brązowe plamki. Istnieje legenda, że ​​ten pies patrzy na świat czterema oczami, że nigdy nie zamyka oczu.

Bycie mistrzem tybetańskiego mastifa oznacza posiadanie określonego statusu w życiu. Po pierwsze, szczenięta tej rasy są drogie, a po drugie niemożliwe jest utrzymanie tybetańskiego mastifa w mieszkaniu. Pies potrzebuje dużo miejsca na ruch, a niektóre spacery to za mało.

Samopielęgnowany mastif tybetański, jak tylko może, ułatwia to - utrzymuje się w czystości i porządku. Ale kilka razy w roku rzuca, a właściciel powinien pomóc pozbyć się luźnej wełny. Aby się rozczesać, pies potrzebuje codziennie. Podstawą potęgi tybetańskiego mastifa powinna być albo pasza przemysłowa, albo naturalna. Nie możesz ich mieszać. Lekarze weterynarii nadal polecają gotową karmę najwyższej jakości - zawiera ona niezbędne białka dla psa, tłuszcze, witaminy.

Trening mastifa tybetańskiego jest łatwy, ponieważ to bardzo mądry, dobrze wyszkolony pies. Ale musisz zacząć naukę od dzieciństwa, inaczej będzie to później trudne - pies może pokazać swój niezależny charakter. Nie możesz krzyczeć i bić psa. Lepiej jest powierzyć szkolenie specjaliście, zna on psychologię rasy i będzie mógł towarzyszyć Twojemu psu, nauczyć go, jak dobrze dogadać się z ludźmi.

Do chorób mastifów tybetańskich należy dysplazja stawu łokciowego i biodrowego, zapalenie kości i stawów, rozwój błon śluzowych, zapalenie tarczycy, choroba von Willebranda - Jurgensa i kilka innych. Również przypisuje się nienormalnym zachowaniom, wyrażonym agresją, paniką. Żywotność mastifa tybetańskiego trwa 16 lat.

Mastif tybetański nie jest często spotykany w domach miłośników psów, zarówno w Rosji, jak i na Zachodzie. Pseudonimy tybetańskiego mastifa powinny być równie dostojne i rzadkie jak ten pies. Możesz nazwać psa Shang (łaska), Yu (przyjaciel), Nuo (pełen wdzięku), Guangming (genialny), Yunshen (zawsze żywy). Pseudonim zawiera informacje o psie, więc należy szczegółowo omówić tę sprawę, biorąc pod uwagę rasę i postać.

Mastif tybetański prawie nie ma wad. Ta doskonała istota, przybywająca do nas z tybetańskich gór, sprawia, że ​​podziwiamy naszą moc i piękno, inteligencję, wdzięk i szacunek dla tych wspaniałych cech, których często brakuje ludziom.

• ← Japoński pies hin
• Pies gryphon →