Z przebiegu psychologii wiadomo, że osoba taka jak osobowość powstaje pod wpływem wielu czynników: interakcji z innymi ludźmi, reguł społeczeństwa, w którym się znajduje i idealnych form zachowań przeszczepionych od dzieciństwa.
W psychologii teoria rozwoju osobistego zajmuje szczególne miejsce. Przeprowadzenie wielu ankiet i eksperymentów pozwala przewidzieć model ludzkiego zachowania i stworzyć podstawowe teorie rozwoju jego osobowości. Najpopularniejsze z nich znane są od połowy XX wieku, o czym opowiem w naszym artykule.
Znany profesor Zygmunt Freud wysunął teorię, że osobowość jest zbiorem wewnętrznych form psychologicznych składających się z trzech części: Id (it), Ego (ja) i Superego (super-me). Zgodnie z podstawową teorią rozwoju osobowości Z. Freuda, z aktywną i harmonijną interakcją tych trzech składników, formuje się osobowość ludzka.
Jeśli Id - promieniuje energią, która uwolniona, pozwala człowiekowi doświadczyć przyjemności z ziemskich błogosławieństw, takich jak seks, jedzenie itp. ego jest odpowiedzialne za kontrolowanie wszystkiego, co się dzieje. Na przykład, jeśli osoba doświadcza uczucia głodu, Ego określa, co można zjeść, a co nie. Superego jednoczy życie cele , wartości, osoby, pociągające za sobą pragnienie dostosowania się do ich ideałów i przekonań.
W długich badaniach istnieje teoria rozwoju osobowości twórczej. Opiera się na fakcie, że osoba poszukująca celów i idei, które mogą z pożytkiem dla siebie i innych, stara się znaleźć sposób na bardziej opłacalne ich realizowanie. Kiedy problem zostaje rozwiązany, człowiek zdobywa bezcenne doświadczenie, widzi rezultat swojej pracy, który inspiruje go do nowych działań, wynalazków i odkryć. Przyczynia się to do rozwoju osobowości, zgodnie z teorią.