W dzieciństwie w wieku przedszkolnym i podstawowym wiele dzieci rozwija lęk przed ciemnością. Dziecko co wieczór odwiedza sypialnię rodziców, mając nadzieję, że bez względu na to, co będzie spało z mamą i tatą. Istnieje również powszechna sytuacja, gdy dziecko stara się nie pozwolić rodzicom, którzy próbowali go położyć, na opuszczenie sypialni.
Ciemny pokój w oczach dziecka nie jest już pomieszczeniem, w którym paliło się właśnie światło. Kontury przedmiotów ulegają zmianie, znane punkty odniesienia znikają. Pokój staje się tajemniczy i tajemniczy, a niektóre przedmioty nawet zyskują złowieszcze zarysy. Naturalnie powoduje to strach przed ciemnością u dzieci.
Ciemność dla dziecka jest symbolem braku poczucia bezpieczeństwa od zła, któremu nie można się oprzeć.
Dzieci w wieku od trzech do siedmiu lat nie potrafią odróżnić fikcji od rzeczywistości. Dlatego ciemność dla nich jest wypełniona czymś złowieszczym. Dziecko jest straszne, a sama ciemność i wydarzenia, które mogą z tego wyniknąć.
Ciemność jest także symbolem samotności dla dziecka.
Czego nie można zrobić kategorycznie, jeśli dziecko boi się ciemności? Nie ma potrzeby logicznego wyjaśniania dziecku, że jego obawy są bezpodstawne. Nie musisz bawić się z dzieckiem, jakbyś też się bał. Przeciwwskazane, aby skarcić lub wyśmiać dziecko.
Oto kilka wskazówek dla rodziców, których dziecko boi się spać w ciemności: