W wieku 6-7 miesięcy dziecko zwykle zaczyna doświadczać fazy rozwojowej, którą psycholodzy nazywają "okresem lęku przed obcymi" lub "lękiem 7 miesięcy". W tym wieku dziecko zaczyna wyraźnie odróżniać "obcych" ludzi i okazywać niezadowolenie swoją obecnością. Zaledwie kilka tygodni temu, radosne i otwarte dziecko do wszystkiego i wszystkich, nagle zaczyna się bać obcych, płakać i krzyczeć, gdy ktoś z zewnątrz próbuje go podnieść, lub nawet gdy zbliża się nieznajomy.
Jest to logiczny kamień milowy w rozwoju psychicznym, intelektualnym i społecznym niemowlęcia. Jest to pierwszy krok w kierunku zrozumienia dziecka, że obecność osoby, która się nim opiekuje, oznacza dla niego bezpieczeństwo.
Co ciekawe, jak odkryli psychologowie podczas badań, lęk przed nieznajomymi przejawia się w zależności od sygnałów emocjonalnych matki (psychologowie nazywają je standardami lub społecznymi sygnałami odniesienia). Oznacza to, że dziecko natychmiast łapie i odczytuje emocjonalną reakcję matki na pojawienie się tej lub innej osoby. Mówiąc wprost, jeśli szczerze cieszę się, że spotkasz się ze swoim starym przyjacielem, który przyszedł cię odwiedzić, to twoje dziecko, widząc, że jej matka jest pogodna i spokojna, najprawdopodobniej nie będzie się bardzo martwić o jej obecność. I na odwrót, jeśli czyjaś wizyta dostarczy ci, rodziców, niepokój i niedogodności, maluch natychmiast ją złapie i zacznie pokazywać swój niepokój w taki sposób, w jaki wie, jak płacze i płacze.
Okres strachu przed obcymi może trwać do końca drugiego roku życia dziecka.
Z jednej strony fakt, że dziecko, począwszy od 6 miesiąca życia, obawia się obcych, jest normalne i naturalne. Z drugiej jednak strony, w tym krytycznym okresie konieczne jest stopniowe nauczanie dziecka komunikowania się z osobami z zewnątrz. W przyszłości pomoże okrucieństwu dostosować się do zbiorowości w przedszkolu, a następnie - w szkole itp.
Jak nauczyć dziecko, aby nie bać się obcych?