Kolejka linowa w Wellington
Jeden z najciekawszych atrakcje stolica Nowa Zelandia Kolejka linowa Wellington łączy nabrzeże Lambton Quay i ulice przedmieść Kelburn. Znajduje się on na wzgórzach wokół stolicy i mieści główne sklepy i kompleksy mieszkalne w mieście.
Długość kolejki przekracza 600 metrów, a maksymalna wysokość dochodzi do 120 metrów. Dziś jest to jedna z wizytówek Wellington.
Historia tła
Pod koniec XIX wieku, kiedy obecna stolica Nowa Zelandia szybko opracował pomysł stworzenia kolejki, która pozwoliłaby na szybki dostęp do nowej dzielnicy mieszkalnej na ulicach Kelburn. Pierwsze prawdziwe kroki w celu wdrożenia pomysłu zostały podjęte w 1898 roku, kiedy grupa zainteresowanych stron założyła odpowiednie przedsiębiorstwo.
Odpowiedzialny za realizację całego projektu został wyznaczony inżynier D. Fulton, który został poinstruowany, aby wybrać najlepszą trasę, aby obliczyć całą pracę. W rezultacie postanowiono stworzyć hybrydową kolejkę linową i kolejkę linową.
Budowa rozpoczęła się w 1899 r. - na miejscu przez całą dobę pracowały trzy brygady, zastępując się nawzajem. Wielkie otwarcie trasy miało miejsce pod koniec lutego 1902 r.
Kolejka linowa Wellington natychmiast stał się popularny - ustawił się w ogromnych kolejkach, które chcą jeździć i podziwiać niesamowite widoki. I tylko w 1912 roku ponad 1 milion pasażerów podróżowało kolejką linową.
W latach 60. ubiegłego stulecia otrzymano wiele skarg na działalność kolejki linowej, która od 1947 r. Była przenoszona na własność miejską. W większości dotyczyły one bezpieczeństwa transportu. Kiedy w 1973 r. Jeden z pracowników odniósł poważne obrażenia, rozpoczęły się poważne zmiany w taborze. Zwłaszcza zdezaktualizowano przyczepy. To nieco zmniejszyło pojemność tego rodzaju "atrakcji".
Dziś na drodze są dwie nowe "maszyny" poruszające się z prędkością 18 kilometrów na godzinę. Maksymalna pojemność każdej kabiny sięga 100 osób - jest 30 miejsc siedzących, a około 70 pasażerów może zająć stojące miejsca.
Funkcje funkcjonowania
Dzisiaj rano kolejka linowa Wellington i wieczorem przenoszą mieszkańców Kelburn do głównej części miasta iz powrotem. W ciągu dnia główny ruch pasażerski składa się z turystów, zwłaszcza w miesiącach letnich, a także turystów Ogród botaniczny , studenci Uniwersytetu Victoria. Każdego roku mniej niż milion osób korzysta z usług kolejki linowej.
Muzeum kolejki linowej
W grudniu 2000 r. Zainaugurowano Muzeum tramwaju linowego, w którym można zobaczyć jego cechy i zobaczyć wyjątkowe eksponaty:
- pierwsze kabiny;
- Oryginalne przekładnie używane przez wiele lat do prowadzenia kabin;
- inne mechanizmy i wiele więcej.
Harmonogram pracy i kosztów
Kolejka linowa Wellington otwarta jest codziennie. W dni powszednie ruch zaczyna się o godzinie 7, a kończy się o 22.00. W sobotę kabiny są przenoszone od 8:30 do 22:00, aw niedzielę od 8:30 do 21:00. Na święta Bożego Narodzenia i inne święta przewidziano specjalny harmonogram. Istnieją również tzw. "Dni weteranów", kiedy emeryci mogą korzystać z usług kolejki linowej, kupując bilety ze znacznymi zniżkami.
Koszt biletu zależy od wieku pasażera:
- dla dzieci poniżej pięciu lat podróż jest bezpłatna;
- dla dorosłych - 7,5 Nowej Zelandii (NZD) w obu kierunkach i 4 NZD w jednym kierunku;
- dla dzieci w wieku od 5 do 15 lat - 3,5 NZD w obu kierunkach i 2 NZD w jednym kierunku;
- dla studentów (konieczne jest wykazanie nowozelandzkiej legitymacji studenckiej) - 3,5 NZD w obu kierunkach i 2 NZD w jednym kierunku;
- rodzinna karta podróżna - 19 NZD.
Stacja wyjściowa znajduje się w Kelburn, Apload Road, 1. Stacja w Wellington znajduje się na nabrzeżu Lambton.
