Nikt nie jest odporny na infekcje tężcem, ponieważ choroba może być spowodowana uszkodzeniem skóry i tkanek miękkich, takich jak głębokie rany i zadrapania powierzchni, a nawet ukąszenia owadów. Biorąc pod uwagę wysoką śmiertelność wynikającą z przeniesienia tej patologii bakteryjnej, każdy dorosły musi co 10 lat dokonywać rewakcynacji. Do zabiegu stosuje się toksoid tężcowy, można go podawać w czystej postaci (toksoid AC), jak również w połączeniu z innymi szczepionkami (DTP, DTP-M).
Rozpatrywana szczepionka służy do planowego i awaryjnego zapobiegania infekcji tężcem.
Pierwsza grupa wskazań obejmuje:
Zapobieganie nagłemu jest potrzebne w następujących przypadkach:
Po otrzymaniu tych obrażeń ważne jest, aby jak najszybciej skontaktować się z placówką medyczną w celu uzyskania szczepionki, ponieważ okres inkubacji w przypadku tężca wynosi tylko 20 dni lub krócej.
Dla prawidłowego tworzenia odpowiedzi immunologicznej wystarcza 10 jednostek wiążących opisanego toksoidu. Dlatego zalecana dawka do szczepienia wynosi 0,5 ml toksoidu.
W rzadkich przypadkach stosowanie 1 ml leku.
Metoda aplikacji polega na wykonaniu głębokiego wstrzyknięcia w obszarze subscapularis z szybkim wprowadzeniem leku.
Z reguły ta szczepionka jest dobrze tolerowana bez powodowania jakichkolwiek negatywnych objawów. Następujące działania niepożądane anatoksyny tężca mogą występować bardzo rzadko:
Te zdarzenia kliniczne zwykle znikają same w ciągu 24-48 godzin po wstrzyknięciu.
Bezpośrednie przeciwwskazania całkowicie wykluczające możliwość szczepienia anatoksyna-toksoid z AS to:
Ponadto nie można zaszczepić się takimi chorobami:
Wprowadzenie leku w tych przypadkach obarczone jest powikłaniami: