Syfilityczna wysypka
Kiła jest niebezpieczną chorobą przenoszoną drogą płciową i rzadko drogą krajową. Dzięki osiągnięciom współczesnej medycyny, kiła nie jest już uważana za śmiertelną chorobę, ale mimo to praktycznie niemożliwe jest jej wyleczenie na późniejszych etapach. Z biegiem czasu choroba atakuje mózg i układ nerwowy, co może mieć poważne konsekwencje nawet przy pomyślnym wyniku leczenia. Dlatego bardzo ważne jest, aby rozpoznać oznaki tej strasznej choroby we wczesnych stadiach, co znacząco przyczynia się do skutecznego leczenia i zmniejsza ryzyko powikłań. Jednym z tych objawów jest charakterystyczna wysypka na skórze, która powstaje na początku drugiej kiły. Patrząc na różne zdjęcia tego, jak wygląda syfilityczna wysypka, możemy wyciągnąć wniosek, że różnorodność rodzajów zmian charakterystycznych dla kiły może znacznie utrudnić diagnozę. Niemniej pojawienie się wysypek, nawet trochę podobnych do wysypki syfilitycznej, jest powodem do zwrócenia się o pomoc lekarską. Brak szybkiej diagnozy i niezależnego leczenia syfilitycznej wysypki może tylko pogorszyć sytuację i prowadzić do niefortunnych konsekwencji.
Istnieje kilka rodzajów wysypek i często występuje jednoczesne pojawianie się różnego rodzaju wysypek. Przy okazji wygląda jak wysypka syfilityczna, można określić stadium choroby. Kiła pierwotna charakteryzuje się pojawieniem się chancre w obszarze zakażenia. Chancre jest pieczęcią z centralną martwicą wystającą ponad powierzchnię skóry. Wzrost węzłów chłonnych jest również charakterystyczny dla kiły pierwotnej, do końca okresu występuje ogólne złe samopoczucie, gorączka, ból w stawach. Takie objawy poprzedzają początek kiły wtórnej, która charakteryzuje się pojawieniem się zmian na skórze. Na tym etapie kiły wysypka może mieć postać jasnoróżowych plam, krostek (krost) lub guzków (grudek) z miedzi, brązu lub niebieskawego odcienia wystających ponad skórę, symetrycznych plam o średnicy do 1 cm, a także czerwonych, szarawych lub plamy sinusoidalne. Bardzo często wysypka jest zlokalizowana na dłoniach i stopach. Na tym etapie syfilityczna wysypka swędzi lub boli w bardzo rzadkich przypadkach. Pęcherzyki mogą boleć z powodu nacisku, ale najczęściej wysypki są bezbolesne, nie powodują dyskomfortu przez długi czas, co może spowodować przedwczesny dostęp do lekarza. Jedną z charakterystycznych cech wysypki syfilitycznej jest kolor miedzi, plamki mogą znikać, zamieniać się w grudki lub tworzyć blaszki. Wysypki mogą złuszczać się, pokrywać strupami w kolorze szarym lub brudno-brązowym. Wysypka wskazuje, że istnieje duża liczba patogenów w ciele, blady treponema, ale gdy przeciwciała są produkowane i liczba patogenów maleje, wysypka znika. Jak tylko liczba treponem wzrośnie, pojawia się wysypka, która z czasem znika. Przy kolejnych nawrotach charakter wysypki może się zmieniać, elementy wysypki stają się większe, mogą tworzyć kręgi lub owale na skórze. Wtórna kiła może trwać do 4 lat, w czasie których pojawiają się i znikają wysypki. W takim przypadku leczenie syfilitycznej wysypki powinno być w kompleksie terapii ogólnej. Jeżeli na tym etapie leczenia nie ma leczenia, rozwija się trzeciorzędowa kiła, dla której charakterystyczne są również pewne wysypki na skórze w postaci kopców i zagęszczenia podskórnego. Bugra może tworzyć pierścienie, w środku których rozpoczyna się martwica i powstaje wrzód. Uszczelnienia podskórne osiągają średnicę do 1,5 cm, powierzchnia ma ciemnoczerwony kolor. Z czasem owrzodzenie tworzy się również w centrum pieczęci.
Leczenie wysypki syfilitycznej
Leczenie przez syfilityczną wysypkę powinno być przepisane przez lekarza dopiero po rozpoznaniu i ustaleniu stadium i charakteru przebiegu choroby. Aby uzyskać ogólny obraz tego, jak wygląda syfilityczna wysypka, można zobaczyć zdjęcia przedstawione w literaturze medycznej. Jest to niezbędne nie tylko do szybkiego leczenia w celu identyfikacji objawów lękowych, ale także do ochrony przed infekcją, ponieważ nawet poszczególne elementy wysypki mogą zawierać dużą liczbę patogenów. Wcześniej preparaty rtęci stosowano w leczeniu syfilitycznych wysypek , które miały wiele skutków ubocznych, a mimo to nie gwarantowały skutecznego ustąpienia choroby i nie zapobiegły dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji. Bardziej nowoczesne środki mogą nie tylko pozbyć się wysypek, ale także wyleczyć zainfekowany organizm, oczywiście, pod warunkiem terminowej i właściwej diagnozy.