Zespół hiperandrogenizmu u kobiet to wzrost poziomu kobiecego ciała lub aktywność hormonów męskich powyżej wartości normalnych, a także związane z tym zmiany.

Objawy hiperandrogenizmu u kobiet

Należą do nich:

  • hirsutyzm (pojawienie się nadmiaru włosów na ciele i twarzy w zależności od rodzaju męskiego);
  • trądzik (trądzik na twarzy);
  • wypadanie włosów ;
  • zaburzenia psycho-emocjonalne;
  • utwardzanie głosu;
  • zmiany w budowie ciała (wydłużenie ramienia, zwężenie bioder);
  • nadmierne odkładanie tłuszczu;
  • zaburzenia miesiączkowania;
  • powikłania porodowe i ich przedwczesne przerwanie;
  • niepłodność

Przyczyny hiperandrogenizmu u kobiet

Zespół hiperandrogenizmu można podzielić na następujące grupy w zależności od genezy.

  1. Hyperandrogenizm genetyki jajników. Rozwija się z zespół policystycznych jajników (PCOS). Choroba ta charakteryzuje się powstawaniem wielu torbieli w jajnikach, co prowadzi do nadmiernego wytwarzania męskich hormonów płciowych, upośledzenia funkcji menstruacyjnych i możliwości poczęcia. W tym stanie krwawienie z macicy nie jest wykluczone. Najczęściej ten zespół łączy się z naruszeniem wrażliwości na insulinę. Ponadto ten rodzaj hiperandrogenizmu może rozwijać się z guzami jajnika, które produkują androgeny.
  2. Hiperandrogenizm genetyki nadnerczy. Przede wszystkim występuje wrodzona dysfunkcja kory nadnerczy (VDCN). Stanowi około połowę wszystkich przypadków hiperandrogenizmu. W rozwoju choroby odgrywa rolę wrodzony defekt enzymów kory nadnerczy. Klasyczna forma VDKN występuje u dziewczynek w pierwszych miesiącach życia, nieklasyczna manifestuje się najczęściej w okresie dojrzewania. Guzy nadnerczy również powodują zespół.
  3. Hyperandrogenia mieszanej genezie. Występuje, gdy połączona dysfunkcja nadnerczy i jajników, a także inne zaburzenia endokrynologiczne: choroby przysadki i podwzgórza, niedoczynność tarczycy. Do tej choroby może dojść i niekontrolowany odbiór preparatów hormonalnych (w szczególności kortykosteroidów) i środków uspokajających.