Rak jest prawdziwą epidemią współczesności. Są chorzy, starsi ludzie, dzieci i ludzie w kwiecie wieku. Kobiety po menopauzie najczęściej doświadczają tego stanu. Ale nie myśl, że nie dotyczy to młodzieży. Niestety, każdy może zachorować, szczególnie dziedziczność i styl życia.
Aby zapobiec stanowi krytycznemu, kiedy medycyna jest już bezsilna, należy reagować na nie przy pierwszych alarmujących sygnałach ciała, a nie odkładać wizyty u lekarza na później. W środowisku medycznym zwykle rozróżnia się kilka etapów raka piersi.
Lub zero. To jest początek choroby i jeśli zostanie ona wykryta w tej chwili, wtedy rokowanie na lekarstwo jest najkorzystniejsze. Aby zidentyfikować chorobę, wykonuje się różne pomiary diagnostyczne - badanie ultrasonograficzne klatki piersiowej i klatki piersiowej, mammografia , rezonans magnetyczny , testy krwi na hormony i biopsję.
Na ich podstawie wysuwa się wniosek o etapie choroby i, odpowiednio, o dalszym planie leczenia. Ten etap charakteryzuje się niewielkim nowotworem, który nie opuścił jeszcze swojej lokalizacji i nie wpłynął na otaczające tkanki i węzły chłonne.
Na tym etapie rozwoju choroby wielkość guza nie przekracza 2 cm i nie obejmuje układu limfatycznego, ale już rośnie w otaczające tkanki. Leczenie takiego guza polega na jego usunięciu z następną chemioterapią lub radioterapią, a także wsparciem medycznym.
Na tym etapie rozmiar guza przekracza już 2 cm i zaczyna się porażka pachowych węzłów chłonnych. Szybka operacja usunięcia chorego narządu może uratować życie pacjenta. Po zabiegu przepisywany jest plastik - przywrócenie gruczołu.
Ten stopień choroby charakteryzuje się dużymi zmianami obejmującymi układ limfatyczny i narządy wewnętrzne. Przerzuty mogą wpływać na wątrobę, mózg, ale częściej występują w tkance kostnej. Do leczenia trzeciego etapu używam chemioterapii i chirurgii, które razem dają dobry wynik. Ale głównym kluczem do odzyskania jest pozytywna motywacja.
Jest to najtrudniejszy do wyleczenia stopień zaawansowania choroby, ponieważ przerzuty wpływają na wiele narządów i układów w ciele. Krzepnięcie krwi jest upośledzone. Operacje rzadko wykonywane w celu zmniejszenia komplikacji. Przeprowadzana jest głównie terapia wspomagająca.
Bez względu na stopień rozpoznania choroby nie można złożyć rąk, ponieważ choroba rozwija się aktywniej u osoby, która nie widzi drogi do wyzdrowienia. Do leczenia ważny jest optymizm i wiara w przyszłość.