Spondyloza kręgosłupa szyjnego

Wśród chorób stawów i kości związanych z procesami patologicznymi i powstawaniem osteofitów, spondyloza kręgosłupa szyjnego najczęściej występuje w połączeniu z osteochondrozą tego obszaru. Zwykle choroba ta występuje u osób w wieku powyżej 50 lat, choć czasami obserwuje się ją w młodszej grupie ludności.

Spondyloza kręgosłupa szyjnego - objawy i przyczyny

Wczesna zapadalność (do 50 lat) spowodowana jest niestabilnością kręgosłupa. W innych przypadkach przyczyną mogą być:

związane z wiekiem zmiany patologiczne;
długie intensywne obciążenia statyczne;
hipotermia;
ciężkie urazy rdzenia kręgowego;
osteochondroza ;
zapalenie stawów i artroza;
procesy zapalne.

Na samym początku powstawania osteofitów na trzonie kręgu prawie nie występują objawy kliniczne i dolegliwości. Postępująca spondyloza kręgosłupa szyjnego ma następujące cechy:

przy obracaniu dyskomfortu głowy, chrupiące dźwięki;
ograniczona ruchliwość szyi;
ból w tylnej części głowy, irygacja do oczu, uszu, ramion;
mrowienie w dłoniach, drętwienie kończyn górnych;
zawroty głowy;
zanik mięśni grzbietu;
zmienić chód;
dysfunkcja jelita i pęcherza.

Leczenie spondylozy kręgosłupa szyjnego

Podobnie jak w przypadku innych obszarów dotkniętych spondylozą, leczenie regionu szyjki polega głównie na zmniejszeniu intensywności bólu i zwiększeniu ruchomości kręgosłupa.

Przede wszystkim przepisane są niesteroidowe leki o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym:

Ibuprom;
Ketanov;
Ibuprofen;
Movalis;
Diklofenak;
Voltaren;
Żel Fastum.

Leki są stosowane zarówno przed podaniem doustnym, jak iw postaci zastrzyków, a także miejscowo.

Szczególny zespół bólowy wymaga stosowania leków opioidowych, które są przepisywane indywidualnie przez lekarza prowadzącego i są dostępne wyłącznie na receptę.

Ponadto metody fizjoterapeutyczne są skuteczne w leczeniu spondylozy:

masaż;
akupunktura;
prądy o ultra wysokiej częstotliwości;
terapia falami radiowymi;
terapia błotem ;
ręczna ekspozycja.

Spondyloza szyjna - gimnastyka

Oczywiście, aby zwiększyć ruchliwość stawów i całego kręgosłupa, należy podjąć terapeutyczny trening fizyczny. Pomaga poprawić krążenie krwi w okolicy szyjnej, przywraca wrażliwość zakończeń nerwowych, zmniejsza efekt kompresji na rdzeń kręgowy, wzmacnia układ mięśniowy grzbietu.

Główny kompleks gimnastyki należy opracować osobno dla każdego przypadku, ponieważ obciążenie zmienia się w zależności od rozmiaru choroby, liczby i wielkości utworzonych osteofitów. Ale jest kilka sposobów, które można zastosować w każdej sytuacji i łatwo wykonać w domu.

Ćwiczenia na spondylozę kręgosłupa szyjnego:

Stojąc pod ścianą i prostując plecy, przyciśnij prawą rękę do jego głowy. Wciśnij dłoń nad głowę, oprzyj się mięśniom szyi.
Zrób to samo dla lewej strony.
Obie dłonie są umieszczone na czole, mocno dociśnij, jakby popychając głowę do ściany. Jednocześnie rozciągnij czoło do przodu, napinając mięśnie karku.
Ramiona skrzyżowane z tyłu głowy, wywierały nacisk na jego głowę, kierując ją do przodu. Równolegle, aby się oprzeć, trzymając głowę na poziomie.

Przez wykonanie opisanego prostego kompleksu gimnastyki można osiągnąć znaczną poprawę w ciągu 2-3 tygodni, w zależności od codziennego wychowania fizycznego.