W praktyce medycznej wykonuje się nakłucie lędźwiowe lub rdzeniowe w celu wyjaśnienia rozpoznania, zbadania płynu w rdzeniu kręgowego lub wstrzyknięcia do niego narkotyków. Zabieg uznawany jest za mało inwazyjny i dlatego zwykle wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym.
Manipulacja odbywa się w pozycji siedzącej lub leżącej, częściej - w drugiej. W tym samym czasie nogi pacjenta powinny być zgięte i dociśnięte do brzucha, a plecy powinny być wysklepione tak bardzo, jak to możliwe. Dla wygody możesz trzymać ręce wokół kolan.
Spożycie płynu mózgowo-rdzeniowego wynosi od 3 do 4 kręgów lędźwiowych na głębokości 4-7 cm, a objętość do 120 ml. Po włożeniu igły wykonuje się miejscowe znieczulenie roztworem newryny (1-2%).
Po zabiegu należy położyć się na brzuchu i spędzić w tej pozycji około 2 godzin. Uczucie bólu spowodowane manipulacją następuje po 5-7 dniach bez specjalnej terapii.
Rozważane wydarzenie jest przeznaczone do diagnozowania chorób ośrodkowego układu nerwowego:
Nakłucie lędźwiowe stosuje się również w celach leczniczych:
Przy niedoświadczeniu specjalisty wykonującego zabieg, nabłonkowe komórki skóry mogą dostać się do błony rdzenia kręgowego. Z tego powodu rozwija się postfunctional choleastoma.
Ponadto u niektórych osób występują bóle głowy, zawroty głowy i nudności po manipulacji, którym towarzyszą wymioty. Czasami łączy nadwrażliwość skóry w okolicy lędźwiowej i udach. Takie objawy kliniczne nie obejmują terapii, przekazują same.