wysiew z kanału szyjki macicy Dość często kobiety są przepisywane taką procedurą jak kultura bakteriologiczna z kanału szyjki macicy, ale nie wszyscy wiedzą, co to jest.

Ta procedura jest rozumiana jako rodzaj badania mikrobiologicznego, w którym materiał pobierany jest bezpośrednio z kanału szyjki macicy. Tego rodzaju badania pomagają uzyskać wiarygodne informacje na temat mikroflory narządów płciowych oraz ustalić rodzaj czynnika wywołującego konkretną chorobę. Dlatego też analiza dotycząca siewu z kanału szyjki macicy jest przede wszystkim zalecana w chorobach zakaźnych układu rozrodczego.

Jak jest brany materiał?

Zanim ta procedura zostanie przeprowadzona, kobieta jest ostrzegana o potrzebie toalety na zewnętrzne narządy płciowe. Jeśli poddaje się leczeniu choroby ginekologicznej i przeprowadza się hodowlę bakteryjną z kanału szyjki macicy w celu oceny powodzenia procesu terapeutycznego, bicze są anulowane 24 godziny przed pobraniem materiału.

Podczas zabiegu kobieta siedzi w fotelu ginekologicznym, a lekarz sterylnym gazikiem z probówki pobiera próbkę bezpośrednio z szyjki macicy i umieszcza ją w probówce. Następnie przeprowadza się zaszczepianie materiału pobranego za pomocą wacika od kanału szyjki do pożywki. Dopiero po pewnym czasie rozmaz zostaje poddany mikroskopizacji i ustala się obecność lub brak wzrostu mikroorganizmów chorobotwórczych.

W jaki sposób dokonuje się oceny?

Przede wszystkim w trakcie siewu z kanału szyjki macicy kobiety są zainteresowane interpretacja analizy, otrzymane na rękach. Niezależnie od tego nie powinno się tego robić, ponieważ w każdym indywidualnym przypadku niewielkie odchylenie od normy nie może być uznane za naruszenie. Każdy organizm jest indywidualny, a lekarz ocenia wyniki, biorąc pod uwagę cechy choroby i stan organizmu jako całości.

W odniesieniu do wskaźników normy są one następujące: kultura bakteriologiczna kanału szyjki macicy

  • ilość pałeczek kwasu mlekowego w mikroflorze jest nie mniejsza niż 107;
  • zawartość enterokoków jest nie większa niż 102;
  • E. coli - do 102;
  • drożdże (grzyby) - do 102 cfu / ml.

Po uzyskanych wynikach zalecana jest niezbędna terapia. Dość często ta metoda służy do określania stopnia wrażliwości drobnoustrojów chorobotwórczych na różne antybiotyki, co pomaga w dokładnej identyfikacji patogenu.