Afazja sensoryczna
Afazja sensoryczna charakteryzuje się utratą zdolności rozumienia mowy ustnej. Przy takim naruszeniu fizjologia słuchu nie jest zakłócana i pacjent doskonale słyszy wszystko, co mu się mówi, ale nie może zinterpretować tego, co usłyszał.
Przyczyny i objawy afazji czuciowej
Afazja czuciowa pojawia się, gdy dotknięty jest obszar kory mózgowej analizatora słuchowego. Ten patologiczny proces jest zlokalizowany w obszarze górnego płata skroniowego kory mózgowej. Eksperci ustalili wiele przyczyn pojawienia się tego typu chorób.
Niemal wszystkie sensoryczne formy afazji są spowodowane:
- pokonanie kory nowej przez proces nowotworowy;
- rozwój chorób zapalnych;
- urazy pourazowe;
- zapalenie mózgu ;
- zapalenie opon mózgowych;
- Choroba Picka.
Niektóre typy zaburzeń psychicznych wywołują także rozwój zaburzeń percepcji mowy ustnej. Bardzo często pojawia się czułą afazją udar .
Osoba, która cierpi z powodu tego problemu, może mówić, ale tylko strzępy słów, między sobą nie mają związku. W tym przypadku warunek ten towarzyszy wyraźnej aktywności ruchowej i zwiększonej emocjonalności. Pacjent z afazją czuciową jest w większości w stanie spełnić proste prośby (usiąść, machnąć ręką, zamknąć oczy), a nawet spalić, aby powtórzyć proste monosylabowe słowa, ale nie jest świadomy znaczenia i znaczenia żądań i słów.
Zrozumienie osoby z tym problemem jest prawie niemożliwe. Ich czytanie i pisanie jest poważnie zaburzone, chociaż w niektórych przypadkach pozostaje funkcja oszukiwania. Afazja sensoryczna może również mieć objawy, takie jak:
- acalculia;
- hemianopsja górna czworograniasta;
- zaburzona orientacja prawostronna.
Leczenie czuciowej afazji
Dzisiaj medycyna uważa, że leczenie sensorycznej afazji prawie we wszystkich przypadkach jest bez znaczenia. Ale jak pokazuje praktyka, osiągnięcie pozytywnych rezultatów jest możliwe tylko w łagodniejszych formach rozwoju choroby i potrwa ten proces od kilku lat.
Zespół afazji czuciowej jest leczony za pomocą ćwiczeń z logopedą afazjologiem. Rozpoczęcie ich prowadzenia już w następnym tygodniu po udarze lub w kilka dni po wyleczeniu innych chorób. W trakcie terapii bardzo ważne jest, aby nie zwracać uwagi pacjenta na jego wady, aby zachęcać do choćby najmniejszego z jego sukcesów i nawiązać wymianę informacji między nim a lekarzem.