Pragnienie osiągnięcia swoich celów życiowych jest charakterystyczne dla każdej osoby, ale często zmienia się w rzeczywisty interes własny. Co zaskakujące, nawet psychologowie czasami uważają, że jest to przydatne dla rozwoju osoby wspinającej się po szczeblach kariery.
W zależności od tego, co nauka interpretuje koncepcję, zyskuje nowe oblicza. Pomijając początkowo negatywną implikację, własny interes jest nie tylko zjawiskiem negatywnym. Można go otworzyć na jeden z następujących sposobów:
Nauka, odkrywając mechanizmy ludzkiej świadomości, nazywa chciwość najwyższą formą samolubstwo , ponieważ przynajmniej raz w życiu każda osoba odczuwa takie podszepty. Osoba najemna to osoba, która regularnie pada ofiarą swoich podstawowych pragnień, by zarabiać więcej i jak najszybciej. Psychologia nie może zmagać się z rozwagą, ale ta nauka jest w stanie dać człowiekowi motywację do stłumienia jej charakteru.
Prawo karne i psychologia to dwie dziedziny nauki, które znają odpowiedź na pytanie, jak rozpoznać egoistyczne cele. Profesjonaliści są powodem, aby je rozróżniać, pomagać w wykonywaniu ich pracy. Relacje między ludźmi nie zawsze są sprawiedliwe, tak samo jak samolubny motyw może być okazją do rozmowy z psychologiem lub więzienia. Trzy czynniki pomogą zrozumieć, czy dana osoba była osobą samolubną w momencie tego czy innego działania:
Intuicja i doświadczenie życiowe pomogą odczuć roztropność rozmówcy lub krewnego. Człowiek najemny, choć zmuszony do komunikowania się z tym, przez który chciałby coś osiągnąć, ale ponieważ nie odczuwa żadnej przyjemności z tego kontaktu, dopuszcza błędy:
Im trudniejsza jest sytuacja życiowa, tym aktywniej dana osoba stara się ją skorygować tak szybko, jak to możliwe. Małżeństwo z bogatym lub wpływowym partnerem jest jednym z najłatwiejszych narzędzi do uzyskania wolności finansowej, aczkolwiek ze szkodą dla własnych uczuć. Osoba najemna może być zarówno mężczyzną, jak i kobietą, ale płeć piękna jest często oskarżana o kalkulację przy tworzeniu rodziny. Oczekuje się, że w takim małżeństwie dwa główne problemy będą następujące:
Religia chrześcijańska nazywa grzech chciwości jednym z najbardziej powszechnych i niebezpieczne grzechy . Kapłani uważają, że społeczeństwo jest zatrute kulturą konsumpcji, dlatego ludzie, którzy do niej wchodzą, nie widzą, że kierują się kultem pieniądza i własnym znaczeniem. Chciwość uniemożliwia zbawienie duszy, więc prawosławni radzą, aby walczyć z nią w następujący sposób: