Łój łojotokowy odnosi się do grupy chorób dermatologicznych, których częstym objawem jest patologiczny wzrost naskórka. Łojotokowe rogowacenie skóry może wystąpić w każdym wieku, ale częściej choroba występuje u osób w wieku powyżej 50 lat, a z biegiem lat liczba guzów z reguły staje się większa.
Nie ma pełnej jasności co do etiologii łojotokowego rogowacenia, chociaż zgodnie z podstawową wersją przyczyną rogowacenia na ciele jest wirus brodawczaka. Czynnikami, które powodują rozwój choroby skóry są:
Łój łojotokowy, choć odnosi się do łagodnych formacji, stanowi zagrożenie w kategoriach degeneracji w agresywne formy raka skóry, na przykład czerniak . Pewne postacie choroby w pierwszej kolejności, borodavchatopodobnuyu forma łojotokowe rogowacenie, nawet ekspert nie wygląda w przeciwieństwie do niektórych form raka, więc pojawienie się konkretnych zmian skórnych, musi być zbadany przez lekarza.
Najbardziej oczywistą oznaką choroby są przebarwienia (zazwyczaj żółtawe lub ciemnobrązowe). Powierzchnia formacji jest gładka lub lekko łukowata, granice są wyraźnie określone. Najczęściej plamy wyglądają jak brodawki pokryte małymi, łuszczącymi się skorupkami. Na całą powierzchnię może wpływać skóra, z wyjątkiem dłoni i podeszew.
Pytanie, jak leczyć łojotokowe rogowacenie jest bardzo ważne dla tych, którzy mają keratomy, psują wygląd i powodują obawy o ich przyszłe zdrowie.
Współczesna medycyna ma następujące metody leczenia łojotokowego rogowacenia:
Po konsultacji z lekarzem można leczyć łojotokowe rogowacenie za pomocą ludowych środków zaradczych.
W arsenale medycyny ludowej - aplikacje z tartych świeżych ziemniaków, surowych buraków, matowych liści aloesu. Dobrze jest używać propolisu, nakładanego na dzień lub dwa na skórę. Procedurę z iloczynem życia pszczół powtarza się 3 razy, a to wystarczy, aby pozbyć się keratu.
Czynnik na bazie glistnika:
Balsam orzechowy:
Maść z liści laurowych: