Wzrosły retikulocyty
Retikulocyty nie są najsławniejsze, ale odgrywają ważną rolę w normalnym funkcjonowaniu składnika ciała we krwi. Cząstki te nie są w pełni uformowanymi młodymi formami czerwonych krwinek. Widząc w analizie, że retikulocyty są podwyższone, nie zawsze trzeba się martwić. A jednak, czasami to zjawisko może faktycznie wskazywać na poważne problemy zdrowotne.
Przyczyny zwiększenia liczby retikulocytów u osoby dorosłej
Podobnie jak wszystkie cząsteczki krwi, retikulocyty mają określoną szybkość. We krwi zdrowej osoby dorosłej składniki te powinny wynosić nie więcej niż 0,2 - 1,2% całkowitej liczby czerwonych krwinek. Retikulocyty wykonują bardzo ważną misję, dostarczając tlen do tkanek i narządów. Patrząc na ilość tych składników krwi, specjalista może określić, jak szybko szpik kostny wytwarza czerwone krwinki.
Ostry wzrost frakcji niedojrzałych retikulocytów pokazuje zdolność regeneracyjną szpiku kostnego. Dlatego testy liczby komórek krwi są przepisywane w celu oceny stanu szpiku kostnego po transplantacji, a także reakcji organizmu na leczenie kwasem foliowym, witaminą B12, żelazem.
Podwyższone retikulocyty we krwi obserwuje się z ciężką utratą krwi (w tym wydzielin) i sygnałem o takich chorobach:
- hemoliza;
- malaria;
- przerzuty do kości;
- talasemia;
- czerwienica ;
- niedotlenienie;
- guzy szpiku kostnego;
- ostra deprywacja tlenu;
- niedokrwistość hemolityczna;
- zapalenie.
U wielu pacjentów zwiększa się retikulocyty u pacjentów otrzymujących leki przeciwgorączkowe, Kortikotrpin, Levodopa, Erythropoietin.
Specjaliści zdołali ustalić, że liczba niedojrzałych czerwonych krwinek wzrasta u osób palących i 
kobiety w ciąży. Prawdopodobieństwo przekroczenia normy dla retikulocytów będzie wystarczająco duże, jeśli podejmiesz analizę od osoby, która właśnie wzrosła do wysokości.
Leczenie dużej liczby retikulocytów
Aby przepisać skuteczne leczenie, należy przeprowadzić ankietę i dokładnie określić, co spowodowało gwałtowny wzrost liczby retikulocytów. Po ustaleniu diagnozy najpierw przeprowadza się przygotowania - stan pacjenta stabilizuje się: w razie potrzeby przepisuje się mu leki przeciwbólowe, przepisuje się detoksykację lub wymiana plazmy . Dopiero po tym jest przewidziane leczenie etiologiczne i patogenetyczne.