Rurki macicy są połączeniem macicy z jajnikiem i jamą brzuszną. Ich jedyną funkcją jest przenoszenie zapłodnionego jaja do macicy. Jeśli drożność jajowodów jest osłabiona, może to doprowadzić do zaplątania się zapłodnionego jaja w probówce. To prowadzi do rozwoju ciąża jajowodowa że w 90% przypadków kończy się usunięciem. Tak więc, rozważamy możliwe konsekwencje po usunięciu jajowodu.
Pierwszym prawdopodobnym powikłaniem po wycięciu salpingów jest zwiększone ryzyko niepłodności. Zatem prawdopodobieństwo zajścia w ciążę po usunięciu jednej jajowodu zmniejsza się o 50%, a jeśli druga rura zawiera również zrosty, to powtarzające się próby poczęcia dziecka zakończą się ponownie ciążą jajowodów.
Odzyskiwanie jajowodów po usunięciu nie jest przeprowadzane, ponieważ nie ma sensu. W końcu jajowód zazwyczaj jest zdolny do perystalizacji (kurczenia się), tak że zapłodniona komórka jajowa przenosi się do macicy, co jest niemożliwe do uzyskania z plastikiem jajowodu. Co ciekawe, miesiąc po usunięciu jajowodu będzie regularny, pod warunkiem prawidłowego funkcjonowania jajników.
Rozważmy inny taki symptom, który pojawia się po tej operacji - ból. Ból po usunięciu jajowodu może wskazywać na tworzenie zrostów w miednicy.
Po salpingektomii należy zastosować odpowiednią terapię przeciwzapalną. Jest to konieczne, aby druga rura pozostała w miarę możliwości zadowalająca. Po zabiegu wskazane jest wyznaczenie leków wchłanialnych (aloes, ciało szkliste), fizjoterapia (elektroforeza).
Na przykład, po wyrostka robaczkowego, zrosty mogą wpływać na jajowód po prawej stronie, w którym ektopowa ciąża może później się rozwinąć. W takim przypadku prawdopodobnie zachowa funkcjonalną użyteczność lewej rury. Najprostszym i najtańszym sposobem zapobiegania powstawaniu zrostów po salpingektomii jest umiarkowana aktywność fizyczna i wczesny początek przyjmowania pokarmu.
Aby zwalczyć bezpłodność z powodu niedrożności lub usunięcia jajowodów, istnieje jedno rozwiązanie - zapłodnienie in vitro . IVF po usunięciu jajowodów może mieć pozytywny wynik w obecności wystarczającej warstwy funkcjonalnej endometrium i dobrego tła hormonalnego.