W większości przypadków dokładne określenie choroby wymaga badania narządów wewnętrznych i aparatu kostnego. Ponieważ technologia rentgenowska została zastąpiona przez diagnostykę radiacyjną, jest to najbardziej niezawodny sposób na określenie przyczyn i charakterystyki chorób.
Metody diagnostyki radiacyjnej
Obecnie znane są przestarzałe odmiany (radiografia i fluoroskopia, ultradźwięki), a także nowoczesne typy:
Radiologia w stomatologii
W celu ustalenia rozpoznania patologii szczękowo-twarzowej stosuje się następujące rodzaje badań:
Diagnostyka radiologiczna klatki piersiowej
Następujące rodzaje medycznych metod obrazowania są powszechnie stosowane w badaniu układu oskrzelowo-płucnego:
MRI stosuje się rzadziej, ponieważ metody wymienione powyżej nie ustępują tej technice informacyjności.
Diagnostyka radiacyjna mózgu
Różne nowotwory, obrzęki, efekty krwotoczne uderzeń lub przejściowe ataki niedokrwienne, a także powikłania miażdżycowe wymagają bardzo precyzyjnych badań w celu określenia rozmiaru dotkniętej tkanki mózgowej. Dlatego w tym przypadku nowoczesne metody, takie jak rezonans magnetyczny tomografia , ultrasonografia dopplerowska, tomografia komputerowa. Wymienione metody umożliwiają wizualizację poszczególnych obszarów mózgu w wymaganych płaszczyznach.
Diagnoza radiologiczna w otorynolaryngologii
Z reguły metody klasyczne - radiografia i fluoroskopia - stosowane są w celu ustalenia nieskomplikowanych chorób: cięższe patologie, guzy nowotworowe lub konieczność ustalenia integralności formacji kostnych wymagają technologii obrazowania warstwa po warstwie: tomografii komputerowej, MRI. Wstrzyknięcie kontrastowe jest czasami wskazane, jeśli dochodzi do uszkodzenia lub martwicy tkanek miękkich.