Pyeloectasia to powiększenie miednicy nerek. Choroba występuje zwykle u noworodków lub płodów w rozwoju płodowym, co oznacza, że ta choroba ma wrodzony charakter. Ta patologia występuje jednostronnie, gdy miednica prawej nerki jest upośledzona, a następnie diagnozę stanowi "pyeloectasia prawej nerki u dziecka". Wraz z porażką sąsiedniej miednicy rozwija się pyeloectasia lewej nerki u dziecka. Wraz z ekspansją obu sparowanych narządów mówić o obustronnej pyeloektazji. Nawiasem mówiąc, u nowonarodzonych chłopców choroba występuje 3-4 razy częściej niż u dziewcząt.
Miedniczna miednica jest jamą, w której zbiera się mocz z powodu nacisku w nerkach. Następnie wchodzi do moczowodów i do pęcherza. Zdarza się, że istnieje przeszkoda w wypływie moczu, a następnie wzrasta ciśnienie w nerkach, a z tego powodu miednica rozszerza się. Tak więc, pyeloectasia nerek u noworodków jest spowodowana niedrożnością odpływu moczu, której przyczyną może być:
Ogólnie rzecz biorąc, nieprawidłowy rozwój układu moczowego jest wynikiem czynnika genetycznego lub szkodliwego wpływu na matkę i płód.
Choroba zwykle przebiega bezobjawowo. Dziecko wykazuje oznaki choroby, które spowodowały pyeloectasię nerek.
Dość często choroba występuje u płodu na ultrasonografii od 16. tygodnia ciąży. W przypadku łagodnego pyeloectasis kobiety będą nadal badane aż do samego porodu, a dziecko po porodzie będzie badane co 3 miesiące.
Leczenie choroby polega przede wszystkim na eliminacji choroby, co doprowadziło do ekspansji miednicy. Najczęściej chirurgia jest przepisywana w celu korekcji wrodzonych przeszkód w odpływie moczu, kamienie są usuwane, a szkielet jest wprowadzany do zwężonej części moczowodu. W niektórych przypadkach powrót do zdrowia jest możliwy bez operacji, kiedy dochodzi do dojrzewania układu moczowego dziecka. Procedury fizykoterapeutyczne i leki są przepisywane, a także okresowe badania ultrasonograficzne.