Pseudocyst mózg u noworodków
Zdrowie noworodka jest główną troską rodziców. Rozpoznanie "pseudocyst mózgu" często staje się prawdziwym szokiem dla rodziny. W tym artykule omówimy pseudocysty mózgowe u dzieci: możliwe przyczyny ich rozwoju i typy, a także powiemy, co zrobić, jeśli u dziecka zdiagnozowano torbiel rzekomą.
Co to jest pseudocyst?
Pseudocysty nazywają torbielowate nowotwory w tkankach mózgu zlokalizowane w dobrze zdefiniowanych obszarach: na granicy głowy jądra ogoniastego i bulwy wzrokowej, w rejonie ciał bocznych komór półkul lub w pobliżu bocznych rogów przednich części rogówki dużych półkul. Często można usłyszeć tę różnicę cysty z torbieli rzekomej jest obecna wewnętrzna warstwa nabłonka. W rzeczywistości takie zróżnicowanie jest arbitralne, ponieważ nabłonek jest najczęściej nieobecny w torbieli. Ponadto najczęstszym sposobem diagnozowania torbieli i torbieli rzekomych mózgu jest diagnostyka ultrasonograficzna. I ta metoda rzadko pozwala dokładnie zbadać wewnętrzną jamę i cechy ścian nowotworowych. Niemożliwe jest odróżnienie torbieli od torbieli rzekomej pod względem kształtu lub wielkości - obie mogą mieć bardzo różne typy i typy.
Tak więc pseudocysty splotu naczyniowego lub błon płodowych u noworodków, jak również jakiekolwiek inne płynne lub torbielowate nowotwory mózgu zlokalizowane w tych obszarach, są torbielami rzekomymi.
Przyczyny rozwoju torbieli rzekomej
Z reguły torbiele rzekome powstają w okresie rozwoju prenatalnego. Najczęstszą przyczyną ich rozwoju jest upośledzenie krążenia krwi w pewnych obszarach mózgu, niedotlenienie płodu lub krwotok w mózgu (podoprądziowy torbiel rzekomy) u noworodka.
Ryzyko niedotlenienia płodu wzrasta, jeśli matka ma przewlekłe choroby lub ostre choroby zakaźne, podczas nadmiernego wysiłku fizycznego lub stresu.
Prognoza przepukliny Pseudocyst mózgu
Obecność torbieli w mózgu nie jest oznaką nieprawidłowości w mózgu ani wskaźnika zaburzeń psychicznych lub psychicznych. Dość często, pseudocysty znalezione w pierwszych miesiącach po urodzeniu, z powodzeniem są resorbowane 
pierwszy rok życia dziecka.
Jeśli podejrzewasz torbiel rzekomy mózgu, potrzebujesz dokładnego badania od neurologa. Dopiero po indywidualnym badaniu lekarz przepisze przebieg leczenia (leki i procedury), a także określi wymaganą częstotliwość badań. Regularne badania dają możliwość kontrolowania dynamiki rozwoju nowotworów i regulują plan leczenia zgodnie z uzyskanymi wynikami.
Terminowe i odpowiednie leczenie pozwala uniknąć możliwych negatywnych skutków obecności torbieli rzekomej (takich jak skurcze, bóle głowy).