Nauka w szkole to długi i skomplikowany proces. Dziecko wchodzi do pierwszej klasy, będąc nadal bardzo małą, i kończy szkołę już prawie dorosłą, mając za sobą solidny bagaż wiedzy. Wiedza ta musi być gromadzona stopniowo, rok po roku, ciągle powtarzając omawiane materiały i ucząc się nowych informacji.

Metody pedagogiczne stosowane dzisiaj są liczne i różnorodne. Każdy dobry nauczyciel stara się znaleźć własne podejście do uczniów, co jest szczególnie ważne w odniesieniu do dzieci, które właśnie wkroczyły na ścieżkę do wiedzy. I jedną z takich metod jest problematyczne podejście w edukacji młodszych dzieci w wieku szkolnym. Składa się z następujących elementów: dzieci są zaproszone nie tylko do słuchania i zapamiętywania nowych informacji, ale do samodzielnego wyciągania wniosków w procesie rozwiązywania problemu określonego przez nauczyciela.

Ta metoda nauczania opartego na problemach sprawdziła się w szkole podstawowej, ponieważ wielu uczniom pierwszego stopnia trudno jest przejść z formy edukacji wykorzystywanej w edukacji przedszkolnej do "poważnej" nauki szkolnej, a trening oparty na problemach przypomina nieco grę. Ponadto, tutaj każde dziecko zajmuje pozycję aktywną, próbując samodzielnie znaleźć odpowiedź na pytanie lub rozwiązać problem, a nie tylko siedzieć przy biurku i wkuwać niezrozumiały materiał dla niego. W skrócie, uczenie się oparte na problemie jest postępowym i skutecznym sposobem wpajania dzieciom miłości i pragnienia wiedzy.

Psychologiczne podstawy uczenia się opartego na problemach

Główne warunki psychologiczne tej metody są następujące:

  • uczniowie działają tak niezależnie, jak to możliwe, ale pod nadzorem nauczyciela;
  • zadania mogą mieć różne poziomy złożoności, ale muszą zostać spełnione;
  • są ustalane zgodnie z poziomem wiedzy uczniów na podstawie materiału już wykonanego;
  • Celem takiego szkolenia jest nie tylko opanowanie dowolnego tematu, ale także spowodowanie aktywności i chęć samodzielnego znalezienia rozwiązania problemu.

Etapy i formy uczenia się opartego na problemie

Ponieważ metodologia uczenia się opartego na problemie jest ściśle związana z aktywną aktywnością umysłową, wówczas proces ten można przedstawić w postaci odpowiednich kroków:

  1. Dziecko zapoznaje się z sytuacją problemową.
  2. Analizuje go i ujawnia problem, który należy rozwiązać.
  3. Poniżej znajduje się sam proces rozwiązywania problemów.
  4. Student wyciąga wnioski, sprawdzając, czy prawidłowo rozwiązał zadane mu zadanie.

Problematyczne uczenie się jest rodzajem procesu twórczego, który zmienia się wraz ze wzrostem poziomu rozwoju uczniów. Pochodzę z metoda nauczania problemu Można to podzielić na trzy formy uczenia się opartego na problemie:

  • "Twórczość naukowa" to wspólne dzieło nauczyciela i studentów, którzy odkrywają nowe prawa i twierdzenia dla siebie, studiując teorię;
  • "Praktyczna kreatywność" to zastosowanie wiedzy teoretycznej zdobytej w praktyce, w procesie rozwiązywania zadania ustalonego przez nauczyciela;
  • "Twórczość artystyczna" to twórcze poszukiwanie, które przekłada się na eksperymenty literackie, rysunek, ćwiczenia muzyczne, różne gry itp.