W przemyśle często stosuje się gazy skoncentrowane, w zakładach chemicznych stosuje się głównie amoniak. Nie ma barwy, ale różni się ostrym nieprzyjemnym zapachem. W przypadku długotrwałego kontaktu z tym gazem osoba zostaje zatruta amoniakiem - niebezpiecznym stanem, obarczonym poważnymi konsekwencjami, a nawet śmiercią.

Oznaki zatrucia amoniakiem

Jeśli wdychasz opary badanego związku chemicznego, rozwijają się następujące objawy:

  • podrażnienie i oparzenie błon śluzowych układu oddechowego, oczu;
  • zwiększone pocenie;
  • uczucie ciężkości w klatce piersiowej;
  • kichanie i cieknący nos;
  • uporczywy kaszel;
  • łzawienie;
  • przekrwienie skóra twarzy;
  • skurcz krtani;
  • uduszenie;
  • obrzęk strun głosowych;
  • obfite wydzielanie śliny;
  • przyspieszenie oddychania;
  • wymioty;
  • ból klatki piersiowej;
  • zawroty głowy;
  • drgawki;
  • utrata przytomności;
  • niewydolność oddechowa;
  • osłabienie mięśni;
  • chłodzenie kończyn z powodu pogorszenia krążenia krwi.

Pierwsza pomoc w zatruciu amoniakiem

Aby zapobiec komplikacjom, należy wykonać następujące czynności:

  1. Wezwij brygadę pogotowia.
  2. Odizolować ofiarę od dalszych wdychania oparów gazu.
  3. Zapewnij dostęp do wystarczającej ilości świeżego powietrza.
  4. Opłucz usta, nos, oczy i gardło chorej osoby wodą (procedura trwa co najmniej 15 minut).
  5. Wskazane jest wywołanie wymiotów w celu oczyszczenia żołądka pacjenta.
  6. Daj osobie do picia ciepłą wodę mineralną (jeszcze) lub mleko.
  7. Ogranicz aktywność mowy pacjenta.
  8. Jeśli to możliwe, połóż musztardowe plastry lub na klatkę piersiową.
  9. Umieść stopy w gorącej wodzie na 7-10 minut.

W każdym razie, aby skutecznie wyeliminować oznaki zatrucia, musisz zwrócić się do lekarza.

Objawy i leczenie zatrucia amoniakiem

Należy zauważyć, że opisany stan może negatywnie wpłynąć na wszystkie systemy ciała i wywołać ostrą niewydolność serca. Dlatego po hospitalizacji stosuje się intensywny schemat terapeutyczny:

zatrucie amoniakiem
  1. Płukanie żołądka .
  2. Napar z roztworem sorbentów.
  3. Zapewnienie bezwzględnego odpoczynku przez 24 godziny po zatruciu.
  4. Leczenie dicainum (5%), a następnie sterylny opatrunek.
  5. Wdychanie z dodatkiem leków zwężających naczynia krwionośne.
  6. Stosowanie na błony śluzowe lokalnych leków o właściwościach regenerujących.