Parwowirus u psów
Parwowirus u psów (lub parwowirusowe zapalenie jelit) jest chorobą zakaźną, często skutkującą śmiercią zwierzęcia. Psy są najczęściej infekowane na spacerze, węsząc i liziąc obiekty środowiska, odchody zarażone chorymi zwierzętami.
Objawy parwowirusa psy różnią się nieco w zależności od obrazu klinicznego, który określa postać choroby: sercowej, jelitowej i mieszanej.
Z postacią serca, która dotyka najczęściej szczenięta, choroba pojawia się nagle i postępuje bardzo szybko. Szczenięta przestają jeść i pić wodę, odmawiają mleka matki, drastycznie osłabiają się, zaczynają się dusić i pojawiają się objawy arytmii. Śmierć szczeniaka może nastąpić w ciągu jednego lub dwóch dni.
Najbardziej typowym i częstym typem parwowirusa jest jelito, które występuje w ostrej postaci. Główne objawy lękowe to: silne, powtarzające się wymioty, pies odmawia jedzenia i picia, pojawienie się biegunki na drugi, trzeci dzień. Kał najpierw śluzowaty, potem bardzo wodnisty, zmieszany z krwią, o cuchnącym zapachu. Zwierzę zauważalnie słabnie, jest wyczerpanie, występują problemy z oddychaniem, cierpi układ sercowo-naczyniowy.
W mieszanej postaci choroby pojawiają się oznaki pierwszych dwóch postaci i może również rozpocząć się zapalenie w drogach oddechowych.
Temperatura w ostrej postaci i na początku choroby może wzrosnąć do 40-41 stopni, trzymać przez 3-4 dni, z korzystnym rokowaniem, stopniowo zmniejsza się, jeśli spada gwałtownie i spada poniżej 37 stopni, jest to bardzo negatywny objaw przebiegu choroby, który może prowadzić do śmiertelny.
Metody leczenia
Po wprowadzeniu parwowirusa do organizmu, rozwój okresu inkubacji rozpoczyna się u psów, trwa od 3 do 10 dni u dorosłego zwierzęcia, u szczenięcia od jednego do trzech dni.
Kliniczne objawy manifestacji choroby są zbyt zróżnicowane, dlatego leczenie parwowirusem u psów musi być prowadzone indywidualnie iw sposób złożony, 
po ustaleniu dokładnej diagnozy opartej na klinicznych i laboratoryjnych metodach badawczych.
Najczęściej przepisywany przebieg zastrzyków, w tym ogólnoustrojowe antybiotyki, może również być stosowany jako immunomodulatory. Ponadto stosuje się środki detoksykacyjne, neutralizujące substancje toksyczne i promujące ich eliminację, działanie stymulujące, witaminy i preparaty przywracające prawidłowy metabolizm.
Czas trwania leczenia i dawek leków oraz terapia dietetyczna mogą być przepisywane i regulowane tylko przez weterynarza.