Zwiększony hormon przytarczyc
Parathormon lub parathormon - substancja wytwarzana przez gruczoły przytarczyczne. Jego głównym celem jest regulacja metabolizmu wapnia i fosforu w organizmie człowieka.
Częstość występowania parathormonu u kobiet jest związana z wiekiem i wynosi:
- od 19 do 22 lat - 12 - 95 ng / ml;
- od 23 do 70 lat - 9,5 - 75 ng / ml;
- po 71 latach - 4,7 - 117 ng / ml.
Także dla poziomu codziennych fluktuacji charakterystycznych dla parathormonu: minimalna ilość hormonu jest ustalana na godzinę 7 rano, maksimum - na godzinę 15 po południu.
Przyczyny zwiększonego stężenia parathormonu
Zwiększenie stężenia hormonu jest najczęściej związane z przytarczycami. Zasadniczo gruczolak przytarczyc występuje u kobiet w wieku 20-50 lat. Ponadto powodem, dla którego podwyższony jest hormon przytarczyczny są:
- złośliwe nowotwory tarczycy i przytarczyc;
- przerzuty w raku dowolnej lokalizacji;
- niewydolność nerek ;
- niektóre choroby trzustki i jelit;
- zapalenie okrężnicy;
- krzywica
Objawy poziomu hormonów przytarczyc
W normalnych ilościach hormon wspomaga odnowę kości. Nadmiar hormonu przytarczycznego prowadzi do zniszczenia kości. Wapń dostaje się do krwiobiegu. Aby podejrzewać, że hormon przytarczyczny jest podwyższony, można uzyskać następujące objawy:
- tendencja do złamań, spłaszczania kręgów, torbieli górnej i dolnej szczęki, osteoporozy;
- opóźnienie wzrostu u dorosłych;
- Nogi w kształcie litery X u dzieci;
- ból krzyża, częste oddawanie moczu;
- nudności, uporczywe pragnienie, zaparcie, anoreksja;
- słabe mięśnie nóg;
- zmęczenie;
- zmniejszone zdolności poznawcze i pamięć;
- arytmia ;
- nadciśnienie tętnicze.
Ponadto pacjenci skarżą się na trudności w wykonywaniu najprostszych ruchów. Po pewnym czasie zauważalna jest zmiana chodu (chód kaczka) i luźne stawy.
Leczenie patologii W przypadku podniesienia hormonu przytarczyc, metody leczenia są określane przez lekarza. W przypadku pierwotnej choroby przytarczyc zaleca się usunięcie gruczolaka.
Jeśli hormon przytarczyczny we krwi jest podwyższony, a poziom wapnia jest prawidłowy lub zmniejszony, najprawdopodobniej u pacjenta występuje wtórna nadczynność przytarczyc związana z niedoborem witaminy D lub przewlekłą chorobą nerek, jelitem. Terapia polega na przyjmowaniu leków na witaminę D, leczeniu chorób nerek i przewodu pokarmowego. Przy braku wapnia przepisywane są środki o zawartości Ca.