Przy zatarciu miażdżycy kończyn dolnych dochodzi do zgrubienia ścian naczyń krwionośnych z powodu odkładania się tłuszczu i cholesterolu, które tworzą blaszki miażdżycowe. Stopniowe zwężanie światła tętnicy może prowadzić do jej całkowitego zachodzenia na siebie.
Występowanie naczyń miażdżycowych tętnic nóg wiąże się z tymi samymi mechanizmami, które powodują procesy miażdżycowe i inne lokalizacje. Mianowicie, czynniki wywołujące tę chorobę to:
Przez długi czas choroba może nie być odczuwana. Początkowe objawy choroby są najczęściej następujące:
Następnie z reguły występują ostre bóle mięśni łydek, odczuwalne podczas chodzenia i zmuszające do zatrzymania ruchu. Ten objaw wskazuje na zwężenie naczyń krwionośnych i niewystarczający dopływ krwi do tkanek podczas ćwiczeń. Bóle ustępują po odpoczynku. Ta charakterystyczna manifestacja miażdżycy naczyń nóg nazywa się chromaniem przestankowym. Z czasem wzrasta chromanie przestankowe, zwłaszcza przy podnoszeniu.
Z reguły skóra na dotkniętej kończynie jest jaśniejsza, zimna w dotyku, mięśnie słabsze. Wraz z postępem choroby można zaobserwować sinicę palców i stóp. Drobne urazy nóg nie są podatne na miejscowe leczenie, słabo goją się, często postępują i mogą powodować powstawanie owrzodzeń. W niektórych przypadkach może rozwinąć się obrzęk nóg i stóp.
Strasznym objawem jest pojawienie się bólu w spoczynku, przy braku ruchów, które zwykle odczuwalne są w palcach i stopach, częściej w nocy. Może to być prekursor martwicy tkanki zwojowej, która jest ostatnim etapem niewydolności tętnic.
Wybór metody leczenia choroby zależy od jej etapu i charakteru przebiegu. Najważniejsze jest wyeliminowanie czynników prowokujących (normalizacja ciśnienia krwi, korekta zaburzeń gospodarki węglowodanowej i lipidowej, zaprzestanie palenia tytoniu, przestrzeganie standardów aktywności fizycznej itp.).
Leczenie farmakologiczne obejmuje wyznaczenie następujących leków:
W ostrej zakrzepicy lub zatorowości wykonuje się podskórne lub dożylne podawanie leków przeciwzakrzepowych i trombolitycznych.
Leczenie nielekowe może obejmować takie procedury:
W stadium II-III choroby leczenie chirurgiczne może być wskazane przez zabiegi wewnątrznaczyniowe lub otwarte. Na etapie IV częściej wykonuje się amputację do pewnego poziomu.
Tradycyjna medycyna oferuje ziołowe zabiegi dla tego przepisu: